محل تبلیغات شما

ثبت شرکت مسئولیت محدود-ثبت برند لاتین




در شرایط امروز دسترسی به اطلاعات مالی شفاف، قابل مقایسه و قابل ‌اتكاء به منظور پاسخگویی به واحدها و سازمانهای درون سازمانی و برون سازمانی و تصمیم گیری های اقتصادی آگاهانه از ضروریت های توسعه و رشد اقتصادی در بخش خصوصی و دولتی به شمار می‌رود.

از طرف دیگر صاحبان سرمایه، اعتبار دهندگان، دولت و دیگر استفاده كنندگان برای تصمیم گیری در زمینه سرمایه گذاری، نگهداری سهام، اعطای وام، ارزیابی عملكرد مدیران و دیگر تصمیمات اقتصادی مهم به اطلاعات مالی معتبر، مربوط و قابل فهم نیاز دارند.

موسسه بین المللی ثبت  این نیاز را به خوبی درک کرده است و در جهت خدمت رسانی بهتر و کامل به مشتریان خود دپارتمان مالی را تشکیل و ساماندهی کرده است.

خدمات کارگروه حسابداری و امور مالیاتی
برخی از خدمات کارگروه حسابداری و امور مالیاتی ثبت  به شرح زیر است:

۱- انجام کلیه امور حسابداری و امور مالیاتی بدون نیاز به سیستم متمرکز حسابداری در دفتر کار شما
۲- مشاوره مالی و مالیاتی با ممیزان بازنشسته دارایی و دفاعیه
۳- اخذ کد کارگاهی، کد بیمه، پلمپ دفاترحسابداری
۴- تنظیم اظهارنامه مالیاتی و عدم فعالیت
۵- نوشتار دفاتر رسمی و حقوقی مودیان
۶- تعیین حوزه مالیاتی و اخذ کد اقتصادی
۷- ثبت نام ارزش افزوده، اظهارنامه ارزش افزوده، گواهی ارزش افزوده

ثبت شرکت در دبی و امارات فوری و تضمینی: پایتخت کشور امارات، ابوظبی می باشد. واژه امارت به معنی شیخ نشین و امیرنشین است. دین رسمی در امارات اسلام و زبان اصلی عربی می باشد. موقعیت جغرافیایی کشور امارت در شرق جزیره عربستان و جنوب غربی آسیا قرار دارد. که از شمال و شمال غربی با خلیج فارس، از شرق با عمان و از جنوب و جنوب غربی با قطر و عربستان همسایه است. دبی یکی از شهرهای مهم و امیرنشین امارات به حساب می آید. به دلیل وسعتی که این کشور دارد از نظر پهناوری در رده ۱۱۵ دنیا قرار گرفته و این کشور بیش از ۸ میلیون نفر جمعیت دارد.
امارات یکی از میلیونرترین کشورهای اروپای غربی به حساب می آید زیرا از بزرگترین ذخایر نفتی بهره مند می باشد. این امر باعث شده است که کشور از یک امیرنشین معمولی به یک کشور مدرن و پیشرفته برای نظام آموزشی و زندگی تبدیل شود. شهر دبی در امارات با در آمد ناشی از نفت و گاز سرمایه گذاری نموده و به یک شهر توریستی و تجاری تبدیل شده است. از جاذبه های این شهر جزایر مصنوعی، بازار طلا، اماکن تفریحی، اماکن تاریخی را می توان نام برد. امارات جزء چهارمین کشور برای صادرات نفت محسوب می شود.
در کشور امارات حمل و مصرف داروهای روان گردان، مواد مخدر و حتی مسکن کدئین دار و قرص های آرام بخش دارای محکومیت های قضایی می باشد.
امارات یکی از نزدیکترین کشور همسایه به ایران است و همانطور که ذکر شد امارات پیشرفت عظیمی در صنعت تجارت بین الملل داشته است. بدین دلیل برخی از مردم ایران، امارات را مکانی مناسب برای راه اندازی کسب و کار بین المللی می دانند و به ثبت شرکت در این کشور اقدام می کنند. بیشتر افراد، مناطق آزاد کشور امارات مانند شارجه، راس الخیمه، شهر دبی، عجمان و جبل علی برای ثبت شرکت انتخاب می نمایند زیرا دارای مزایای مناسبی مانند عدم پرداخت مالیات، مالکیت صد درصدی متقاضیان، تعیین سرمایه گذاری انعطاف پذیر، برای توزیع کالا از امکانات بروز با جدیدترین تکنولوژی می باشد.

مزایای ثبت شرکت در دبی و امارات عبارتند از

• متقاضیان غیر بومی نیز می توانند در مناطق آزاد کشور مالکیت ۱۰۰ درصدی را اختیار نمایند.
• کشوری است که از نظر حمل و نقل توسعه یافته است.
• دارای تکنولوژی بالا در ارتباط از راه دور
• بخش خدمات و مالی ماهر
• در این کشور بزرگترین کنفرانس ها و نمایشگاه های برگزار می شود.
• قیمت های رقابتی املاك
• دارای بیمارستان ها، بازارها و هتل های پیشرفته و درجه یک
• نظام تجارت آزاد
• دارای سیستم قانونی ثابت و قابل اعتماد
• برای شرکت سهامی، مالیات ومی ندارد.
مدارک ثبت شرکت در دبی و امارات

• کپی کارت شناسی و ارائه نام نام خانوادگی، ملیت، تاریخ تولد و آدرس کلیه سهامداران و کارکنان
• اسکن از پاسپورت، در صورتی که متقاضی دارای پاسپورت نباشد باید یکی از مدارک شناسایی مانند: شناسنامه، کارت ملی و یا گواهینامه را ترجمه رسمی نمایید.
• ترجمه رسمی یکی از قبوض معتبر برای تایید آدرس
ثبت شرکت در امارات و دبی به شیوه های متفاوتی مانند شرکت با مسئولیت محدود، شرکت سهامی خاص، شرکت مختلط غیر سهامی، شرکت تضامنی، شرکت بین المللی و مشارکت محدود با سهام امکان پذیر است.
ثبت شرکت در دبی و امارات با مسئولیت محدود:

شرایط لازم برای ثبت شرکت بامسئولیت محدود به شرح زیر است :
• حداقل از دو عضو تشکیل شود.
• سرمایه اولیه به مبلغ یک میلیون ریال است.
• برای پرداخت کل سرمایه باید تعهد دهد.
مدارک لازم برای ثبت شرکت بامسئولیت محدود به شرح زیر است :

• کپی شناسنامه و کارت ملی (تمامی اعضاء)
• گواهی عدم سوء پیشینه
• کپی اقرارنامه به همراه امضاء سهامداران
• دو نسخه فرم تقاضانامه به همراه امضاء سهامداران
• دو نسخه فرم اساسنامه به همراه امضاء سهامداران
• اخذ مجوز در صورت مجوزی بودن عنوان

ثبت شرکت در امارات و دبی بصورت سهامی خاص:
سرمایه به سهام تبدیل شده و مسئولیت شرکا وابسته به سهامشان است.
شرایط لازم برای ثبت شرکت سهامی خاص به شرح زیر است :
• حداقل از سه عضو و دو بازرس تشکیل شود.
• در ابتدا ۳۵ درصد از سرمایه اولیه شرکت پرداخت شود.
• حداقل سرمایه یک میلیون ریال است.
مدارک لازم برای ثبت شرکت سهامی خاص به شرح زیر است :
• کپی شناسنامه و کارت ملی برای تمامی اعضاء
• کپی اقرارنامه به همراه امضاء سهامداران
• گواهی عدم سوء پیشینه
• اخذ مجوز، در صورت مجوزی بودن عنوان
• زمانی که امور توسط وکیل انجام می شود باید وکالتنامه ای را
• تنظیم وکالتنامه در صورتی که امور توسط وکیل انجام شود.

ثبت شرکت در امارات و دبی بصورت مختلط غیر سهامی:

طبق ماده ۱۴۱ قانون، شرکت مختلط غیر سهامی برای امور تجاری از یک یا چند نفر شریک ضامن و یک یا چند نفر شریک با مسئولیت محدود تشکیل شده است.
ثبت شرکت در امارات و دبی بصورت شرکت تضامنی: طبق ماده ۱۱۶ قانون، شرکت تضامنی برای امور تجاری از دو و یا چند نفر با مسئولیت تضامنی تشکیل شده است اگر سرمایه شرکت برای پرداخت قروض کافی نباشد هر یک از شریکان موظفند که قروض را پرداخت نمایند.

ثبت شرکت در امارات و دبی بصورت شرکت بین المللی:
به شرکت هایی گفته می شود که محصولات خود را به کشورهای دیگر صادر می کند.
مدارک مورد نیاز جهت ثبت شرکت بین المللی عبارت است از:
• کپی و اصل مدارک شناسایی سهامداران
• کپی اظهارنامه با امضاء سهامداران
• کپی و اصل ثبت برند
• ارائه رومه تاسیس و آخرین تغییرات شرکت
• کامل کردن فرم مربوطه برای ثبت شرکت بین المللی به همراه ترجمه انگلیسی
• ارائه وکالتنامه زمانی که امور توسط وکیل انجام شود.
یکی از رایج ترین ثبت شرکت امارات و دبی ثبت با مسئولیت محدود است. بیشتر افراد برای ثبت شرکت خود در امارات و دبی از این شیوع استفاده می نمایند.
با ثبت یک شرکت قانونی در امارات و یا دبی می توانید به اخذ اقامت برای خود و افراد خانواده اقدام نمایید.
اگر شرکت خود را در شهر دبی ثبت نموده اید باید سالیانه هزینه هایی را برای عوارض شهرداری، دارائی و عوامل دیگر پرداخت نمایید.
سرمایه لازم برای ثبت شرکت در امارات می تواند از یک دلار تا هر چقد باشد.
شرکت FZE با یک سهامدار و شرکت FZC با دو تا ۵ سهامدار تشکیل می شود.

 
ماده 141 قانون تجارت در تعریف شرکت های مختلط غیرسهامی چنین مقرر می دارد :
شرکت مختلط غیرسهامی شرکتی است که برای امور تجاری در تحت اسم مخصوصی بین یک یا چند نفر شریک ضامن و یک یا چند نفر شریک با مسئولیت محدود بدون انتشار سهام تشکیل می شود. شریک ضامن مسئول کلیه قروضی است که ممکن است علاوه بر دارایی شرکت پیدا شود. شریک با مسئولیت محدود کسی است که مسئولیت او فقط تا میزان سرمایه ای است که در شرکت گذارده و یا بایستی بگذارد. در اسم شرکت باید عبارت ( شرکت مختلط ) و لااقل اسم یکی از شرکای ضامن قید شود.
این شرکت به طور همزمان و توامان از یک سو و برای عده ای ، برخی از اوصاف و مزیت های شرکت تضامنی را دارا است و از سوی دیگر و برای عده ای دیگر، اوصاف و مزیت های شرکت با مسئولیت محدود را دارا می باشد. این نوع شرکت از قدیم الایام برای کسانی که صاحب سرمایه بودند اما نمی توانستند رسماَ تجارت کنند و سرمایه خود را در اختیار کسانی که هم رسماَ می توانستند تجارت کنند و هم بصیر و مطلع بودند رایج بوده است تا حاصل منافع بین آن ها تقسیم گردد.

مدارک لازم برای ثبت شرکت مختلط غیرسهامی به قرار ذیل است :
_ دو نسخه اظهارنامه به امضای شرکا
_ دو نسخه شرکتنامه به امضای کلیه شرکا
_ دو نسخه اساسنامه به امضای شرکا
_ دو نسخه صورتجلسه مجمع عمومی موسسین به امضای کلیه شرکا ( با معرفی شریک یا شرکای ضامن که سمت مدیریت دارند )
_ فتوکپی شناسنامه شرکا و پایان خدمت در صورت مشمولی
_ اخذ مجوز از شورای مرکزی اصناف یا موافقت اصولی از وزارتخانه مربوطه در صورت نیاز

در تشکیل شرکت مختلط غیر سهامی  توجه به نکات ذیل ضروری است :
الف ) اسم شرکت که با عبارت شرکت مختلط و لااقل نام یکی از شرکاء ضامن باید قید شود.
در شرکت مختلط غیرسهامی نام شرکاء ضامن که دارای مسئولیت تضامنی می باشند یا لااقل نام یکی از شرکاء باید ذکر گردد و با اضافه نمودن ” و شرکاء ” معلوم می گردد که سایر شرکا ضامن هم مسئول پرداخت خسارات می باشند.
ب) تشکیل شرکت با تنظیم شرکتنامه انجام می گیرد.
در شرکت نامه حدود ، مشارکت ، وظایف، اختیارات و حقوق هر یک از شرکا قید می شود. در شرکت نامه باید اسامی شریک یا شرکا ضامن و مدیران شرکت قید گردد و بعد از ثبت شرکتنامه در دفتر ثبت شرکت ها که در حکم دفتر اسناد رسمی است ، خلاصه ای از شرکت نامه در رومه رسمی و یکی از رومه های کثیرالانتشار درج می گردد.
ج) اداره شرکت با شرکاء ضامن است و حدود مسئولیت آن ها همانست که در شرکت های تضامنی مقرر گردیده است.
در انتها خاطر نشان می شویم ، تمامی خدمات ثبتی شرکت ها به صورت ویژه و در سریع ترین زمان ممکن ، توسط متخصصان زبده ی  ثبت شرکت نیک ارائه می گردد.
متقاضیان محترم می توانند جهت کسب اطلاعات بیشتر ، با ما تماس حاصل فرمایند.


 
امروزه بسیاری از شرکت ها در زمینه ی آرایشی بهداشتی به فعالیت می پردازند . جهت آشنایی شما عزیزان از شرایط ثبت این شرکت ، در ذیل توضیحاتی در این رابطه آورده ایم .

همان طور که از کلمه شرکت مشخص است ، شرکت از شراکت ریشه می گیرد و این بدین معنی است که ثبت شرکت می بایست توسط بیش از یک نفر شریک صورت گیرد. با توجه به این توضیح، شرکت ها انواع مختلفی دارند که هر یک از لحاظ ثبتی با دیگری متفاوتند ، پر کاربردترین و رایج ترین ثبت شرکت ، ثبت شرکت بامسئولیت محدود است که از لحاظ حداقل اعضاء یا شرکا کمترین تعداد یعنی 2 نفر را نیاز دارد . این شرکت، برای استفاده تجاری به صورت بازرگانی برای موضوع هایی نظیر " آرایشی بهداشتی" ، آشامیدنی، مواد غذایی و تمامی موضوعاتی که نیاز به شرکت در مناقصات ندارند بسیار مناسب است.
پس از ثبت شرکت بامسئولیت محدود ، ثبت شرکت سهامی خاص نیز از جمله ثبت شرکت های رایج و پرکاربرد است. در ذیل به بررسی بیشتر در رابطه با این شرکت ها می پردازیم .

ثبت شرکت آرایشی بهداشتی بامسئولیت محدود
شرکت با مسئولیت محدود به اصطلاح شرکت دوستانه و خانوادگی است و بیشتر بین افرادی که با هم دوستی و روابط مالی دارند تشکیل می گردد. چنانچه دو یا چند نفر بخواهند شرکتی تاسیس کنند که بار مسئولیت زیادی برای آن ها نداشته باشد باید شرکت خود را با مسئولیت محدود به ثبت برسانند.
در شرکت بامسئولیت محدود ، هر یک از شرکا تا میزان سرمایه خود در قروض و تعهدات شرکت متعهد می شود. همچنین برای ثبت شرکت بامسئولیت محدود نیاز به واریز سرمایه در حساب بانکی و یا باز کردن حساب بانکی در هنگام تاسیس نمی باشد.
مدارک مورد نیاز ثبت شرکت با مسئولیت محدود :
1. تقاضانامه ثبت شرکت ( فرم چاپی ) 2 برگ
2. شرکت نامه رسمی ( فرم چاپی )    2 برگ
3. اساسنامه شرکت
4. صورتجلسه مجمع عمومی موسسین و هیات مدیره  2 نسخه
5. فتوکپی شناسنامه کلیه شرکا و مدیران ( اگر مدیر خارج از سهامداران انتخاب شود)
6. اخذ و ارائه مجوز مربوطه ( در صورت نیاز )
اوراق تقاضانامه و شرکت نامه به دلیل بهادار بودن صرفاَ می بایست از محل اداره ثبت شرکت ها تهیه گردند.

ثبت شرکت آرایشی بهداشتی سهامی خاص
هر گاه چند نفر بخواهند یک شرکت تشکیل دهند که در آن هر یک از شرکا به میزان سرمایه خود مسئولیت داشته باشند، باید یک شرکت سهامی خاص به ثبت برسانند.
شرکت سهامی خاص از حداقل 3 سهامدار و 2 بازرس تشکیل می شود.
مدارک مورد نیاز برای ثبت شرکت سهامی خاص :
1. اظهارنامه شرکت ( فرم چاپی )               2 برگ
2. اساسنامه شرکت                                 2 جلد
3. صورتجلسه مجمع عمومی موسسین          2 نسخه
4. صورتجلسه هیات مدیره با امضای مدیران منتخب   2 نسخه
5. فتوکپی شناسنامه کلیه سهامداران و بازرسین
6. ارائه گواهی پرداخت حداقل 35 % سرمایه شرکت از بانکی که حساب شرکت در شرف تاسیس در آن جا افتتاح شده است.
7. ارائه مجوز در صورت نیاز ( بنا به اعلام اداره ثبت شرکت ها )
8. ارائه تقویم نامه کارشناس رسمی دادگستری ( اگر آورده شرکت غیر نقدی منقول و یا غیرمنقول باشد) .
9. ارائه اصل سند مالکیت ( اگر اموال جزء سرمایه شرکت باشد ).
نکته : برای ثبت شرکت آرایشی بهداشتی، چه در قالب بامسئولیت محدود و چه در قالب سهامی خاص، باید از مراجع مربوطه جهت دریافت مجوز در مرحله ابتدایی فرایند ثبت اقدام گردد.


شناخت نام تجاری،به ذهنیت های افراد در رابطه با نام تجاری اطلاق می گردد و شامل کلیه ی جنبه های توصیفی و سنجشی اطلاعات مرتبط با نام تجاری است.فرآیند ارزش آفرینی نام تجاری آشکار می سازد که ایجاد ذهنیت مطلوب(شناخت نام تجاری) منبع اصلی کلیه ی ارزش آفرینی های نام تجاری است.

در واقع ،آنچه که ارزش ویژه ی نام تجاری را ایجاد می کند،شناخت نام تجاری است.به عبارت دیگر،ارزش ویژه ی نام تجاری مبتنی بر مشتری ،هنگامی ایجاد می شود که سطح بالایی از آگاهی از نام تجاری وجود داشته باشد و ویژگی های مطلوبی را در ذهن مشتریان بالقوه و بالفعل ایجاد کند.
طریقه ی روانشناختی ایجاد شناخت از یک پدیده (نام تجاری)در ذهن مشتری،برای مدیریت نام تجاری ضروری است.تفکرات،تجارب،احساسات و از یک پدیده ی خاص ،در ذهن انسان به صورت گره ها و نقطه های  مجزا ثبت و ذخیره می شود.نهایتاَ با تجمع گره های مختلف،مغز قادر می گردد  تا ارتباطاتی را بین آن ها برقرار سازد و به این صورت،برای موجودیت های مختلف معنا و مفهوماتی را به وجود آورد.
بنابراین،نحوه ی اتصال گره ها،ویژگی های نام تجاری را در ذهن نمایان می سازد.هنگامی که اتصال بین گره ها قوی و شدید باشد،احتمال بسیار بیشتری وجود دارد که ویژگی ها در ذهن مشتری یادآوری گردد،در غیر این صورت وجود محرک های خارجی ضرورت می یابد.
تحقیقات بسیاری در رابطه با اهمیت شناخت ذهنی مشتریان و نحوه ی تاثیرگذاری آن بر تصمیم گیری صورت گرفته است.همچنین این تحقیقات،نحوه ی اثرگذاری شناخت نام تجاری را بر رفتارخرید مشتری نشان داده اند.شناخت نام تجاری،به مشتریان کمک می کند تا اطلاعات مهم نام تجاری را پردازش و یادآوری کنند.همچنین این ویژگی ها و اطلاعات مرتبط با نام تجاری،سبب تداعی هویت و موضع نام تجاری در ذهن مشتریان می گردد.لذا،هنگامی که شناخت از نام تجاری قوی باشد،سبب می گردد تا در ذهن مشتریان نام تجاری تداعی شود.(به جای اینکه در محصول نمایان گردد)
همچنین نکته ی دیگری که حائز اهمیت است،این است که مشتریان  نام تجاری را برای خود(به صورت شخصی)ایجاد می کنند و درک آن ها از یک نام تجاری،کاملاَ فردی و منحصر به فرد است.بنابراین،بر خلاف تصورات بسیاری از بازاریابان،تصویر و درک واحدی از یک نام تجاری وجود نخواهد داشت.پس ضرورت می یابد که مدیران، نام تجاری را از نقطه نظر مشتری مدیریت کنند،نه نقطه نظر شرکت و سازمان
به عقیده ی بسیاری از محققان ،منبع ارزش ویژه ی نام تجاری،شناخت از نام تجاری است و این شناخت از نام تجاری توسط دو بعد اصلی آگاهی از نام تجاری و تصویر نام تجاری ایجاد می گردد.همچنین،احساسات حاصل از نام تجاری به عنوان یکی از اجزاء ویژگی های غیر مرتبط محصول ،سبب تداعی تصویر نام تجاری در ذهن مخاطبان شده و از این طریق برای نام تجاری ارزش آفرینی می کند.
آگاهی از نام تجاری:
آگاهی از نام تجاری اشاره به شدت قدرت اتصال ویژگی های ایجاد شده در ذهن دارد و مشتریان می توانند در صورت احساس نیاز به نام تجاری، از آن استفاده و جریان آن را در ذهن خود یادآوری کنند.به دیگر سخن  می توان بیان داشت که آگاهی از نام تجاری به میزان قدرت حضور نام تجاری در ذهن مشتریان باز می گردد.
آگاهی از نام تجاری دربرگیرنده ی دو بعد تشخیص نام تجاری و یادآوری نام تجاری است.تشخیص نام تجاری عبارت است از توانایی تجارب گذشته ی فرد از نام تجاری و یادآوری نام تجاری عبارت است از توانایی مشتریان در به یادآوردن نام تجاری هنگام مواجهه با نیاز به نوع محصول
در ذهنیت اول (تشخیص  نام تجاری)ممکن است مشتری با ورود به فروشگاه و با دیدن نام تجاری،آن را تشخیص داده و در ذهن،نوع نیازی که آن نام تجاری تامین می کند را تداعی کند،در این حالت  آگاهی از نام تجاری طبقه ی نیاز را به فرد یادآوری می کند و در واقع بیان کننده ی تشخیص نام تجاری است.اما در وضعیت  دوم(یادآوری نام تجاری)،فرد با نیازی رو به رو می شود که برای رفع آن به ذهن خود رجوع کرده و تعدادی نام تجاری را در رابطه با آن نیاز به خاطر می آورد.در این حالت طبقه ی نیاز یادآور آگاهی از نام تجاری است.در واقع،این حالت بیان کننده ی مفهوم یادآوری نام تجاری است.
ایجاد آگاهی بالا از نام تجاری در مشتریان دارای چندین مزیت است.اول اینکه احتمال بیشتری وجود دارد که نام تجاری مورد توجه مشتریان قرار بگیرد و همچنین احتمال بیشتری وجود دارد که هنگام مواجهه با نیاز به طبقه ی محصول آن نام تجاری به ذهن مشتریان خطور کند.بنابراین احتمال انتخاب نام تجاری از سوی مشتری بالاتر می رود.دوم اینکه در مورد محصولاتی که تصمیم گیری در مورد آن ها آسانتر است،آگاهی از نام تجاری سبب انتخاب محصول خواهد شد و در آخر اینکه آگاهی از نام تجاری بر پردازش اطلاعات اثر می گذارد.در واقع آگاهی از نام تجاری با تاثیرگذاری بر ایجاد و تصویب ویژگی های نام تجاری،بر تصمیمات خرید مشتریان اثر می گذارد.

 
شرکت های سهامی:
ماده یک لایحه قانونی اصلاح قسمتی از قانون تجارت،شرکت سهامی را چنین تعریف می کند:"شرکت سهامی،شرکتی است که سرمایه آن به سهام تقسیم شده و مسوولیت صاحبان سهام،محدود به مبلغ اسمی سهام آن ها است".

- ثبت شرکت در کانادا

- ثبت شرکت گردشگری

- مدارک و مراحل ثبت شرکت در روسیه

سرمایه هر شرکت سهامی به قسمت های مساوی تقسیم می گردد،که هر قسمت آن را سهم می نامند.منظور از مبلغ اسمی سهام هر صاحب سهم،کل مبلغی است که وی در شرکت سرمایه گذاری کرده است.مسوولیت هر صاحب سهم در برابر بدهی های شرکت محدود به همان مبلغ سرمایه او است.
شرکت های سهامی خود به دو نوع شرکت سهامی عام و شرکت سهامی خاص تقسیم می شوند.در ذیل،ضمن بررسی هر یک از این شرکت ها به مهم ترین تفاوت های میان آن ها می پردازیم.

شرکت سهامی عام :
شرکت سهامی عام شرکتی است که موًسسین آن قسمتی از سرمایه ی شرکت را از طریق فروش سهام به مردم تاًمین می کنند.این نوع شرکت کامل ترین نوع شرکت سهامی است و مسلم است برای انجام امور مهم از قبیل استخراج معادن و تجارت با کشورهای خارج و تاسیس کارخانجات و ایجاد سدها و بانک ها تشکیل می شود که سرمایه ی فردی کفاف آن را نمی دهد.فکر تاسیس هر شرکت ابتدا از ناحیه ی اشخاصی ایجاد می شود که به جهاتی بستگی به این امر دارند:مانند این که امتیاز استخراج معادن و یا احداث خط آهن را به دست می آورند  ، یا این که خبرگی یا مطالعات اقتصادی در امر بخصوصی دارند.

شرکت سهامی خاص:
شرکت سهامی خاص شرکتی است که تمام سرمایه ی آن توسط موسسین تامین گردیده است  ، مواد اصلاحی قانون تجارت  با تشریفاتی کمتر و اموری ساده تر که طبعاً شرکا کمتری دارد  ، یک نوع شرکت سهامی مقرر داشته که شرکت سهامی خاص نامیده می شود.

تفاوت های ثبت شرکت سهامی عام و سهامی خاص:
_ در شرکت سهامی عام،عبارت"شرکت سهامی عام" و در شرکت سهامی خاص،عبارت "شرکت سهامی خاص" حتماَ باید قبل یا بعد از نام شرکت بدون فاصله با آن،در کلیه اوراق،اطلاعیه ها و آگهی های شرکت،به طور روشن و خوانا نوشته شود.
_ در شرکت سهامی عام، قسمتی از سرمایه به وسیله موسسین شرکت و قسمتی دیگر از طریق فروش سهام به مردم تامین می گردد.اما در شرکت سهامی خاص ، تمام سرمایه منحصراَ به وسیله موسسین تامین می گردد.
__برای تاًسیس شرکت های سهامی عام موًسسین باید اقلاً بیست درصد سرمایه ی شرکت را خود تعهد کرده و لااقل سی و پنج درصد مبلغ تعهد شده را در حسابی به نام شرکت در شرف تاًسیس» نزد یکی از بانک ها تودیع نماید.به این ترتیب شرکتی که مثلاً با پنج میلیون ریال تاًسیس می شود باید سیصد وپنجاه هزار ریال نقداً سپرده و سپس آگهی برای دعوت سایرین انتشار دهد.ممکن است قسمتی از تعهد موًسسین سرمایه ی غیر نقدی باشد در این صورت باید عین آن با مدارک مالکیت در همان بانکی که برای پرداخت مبلغ نقدی حساب باز شده است تودیع گردد.
_سرمایه ی اولیه در شرکت های  سهامی عام پنج میلیون ریال و در شرکت های سهامی خاص یک میلیون ریال است.
_در شرکت های سهامی عام،نقل و انتقال سهام نمی تواند مشروط به موافقت مدیران شرکت یا مجامع عمومی صاحبان سهم بشود.
_به موجب ماده 3 لایحه قانون تجارت،تعداد شرکاء در شرکت سهامی خاص نباید از 3 نفر کمتر باشد.در حالی که حداقل تعداد شرکا در شرکت سهامی عام 5 نفر است.
_برای ثبت شرکت سهامی خاص فقط تسلیم اظهارنامه ی منضم به اساسنامه ای که به امضا کلیه ی سهامداران رسیده باشد و ورقه ای مشعر بر تعهد کلیه ی سهام و گواهینامه ی بانکی حاکی از تاًدیه ی قسمت پرداخت شده ی آن که نباید کمتر از سی و پنج درصد تمام تعهد باشد ضمن ارائه ی صورتمجلس عمومی موسسین حاکی بر تعیین مدیران و بازرسان شرکت کافی است.
_شرکت های سهامی خاص نمی توانند سهام خود را برای پذیره نویسی یا فروش در بورس اوراق بهادار یا توسط بانک ها عرضه کنند.

ثبت شرکت فکر برتر با بهره گیری از کارشناسان متخصص و مجرب و با چندین دهه تجربه ی موفق، با افتخار آماده ی ارائه ی خدمات  به شما عزیزان، در زمینه های حقوقی و ثبتی نظیر ثبت شرکت و ثبت برند می باشد.
"در دپارتمان تخصصی ثبت شرکت فکر برتر،میزبان شما بزرگواران هستیم."

در رابطه با خصوصیات هر یک از انواع شرکت های تجاری به طور جداگانه،مفصلاَ در سایر مقالات توضیح داده ایم. شما بزرگواران،جهت مطالعه ی بیشتر می توانید به سایر مقالات ما در سایت مراجعه بفرمایید.اما چنانچه در قالب انتخابیتان مردد هستید لازم به یادآوری است  است که:
در شرکت های سهامی،عموماَ  سرمایه و تعداد سهامداران می تواند بسیار زیاد باشد.در این نوع از شرکت، سهامداران مدیران شرکت را انتخاب می کنند و از آن پس اداره شرکت به عهده آن ها است.حسن دیگر شرکت های سهامی عدم تاثیر فوت یا خروج یکی از سهامداران در شرکت است.همچنین،تنها شرکت های سهامی  هستند که  موضوع عملیات آن ها می تواند غیربازرگانی باشد.قابلیت جذب سرمایه و همچنین پذیرفته شدن در بورس(در شرکت های سهامی عام) از وجوه برتری شرکت های سهامی عام است.
در شرکت های با مسئولیت محدود،مسئولیت تک تک سهامداران در برابر بدهی های شرکت محدود به سرمایه گذاری آن ها در شرکت است. شرکت های با مسئولیت محدود برای موضوعاتی نظیر آرایشی،بهداشتی،آشامیدنی،مواد غذایی،خرید،فروش،صادرات،واردات و به طور کلی کلیه موضوعاتی که نیاز به شرکت در مناقصات و مزایدات دولتی و خصوصی ندارند بسیار مناسبند


 
به موجب آیین نامه ثبت اختراعات و غیره ثبت علامت مستم تسلیم اظهارنامه به مرجع ثبت است. اظهارنامه ثبت علامت باید در دو نسخه و در فرم مخصوص و به زبان فارسی تنظیم شده و پس از ذکر تاریخ، توسط متقاضی یا نماینده قانونی وی امضا شود. متقاضی باید اظهارنامه ثبت علامت را به مرجع ثبت تسلیم نماید.

مرجع ثبت ظرف 30 روز از تاریخ وصول اظهارنامه و ضمایم آن، آن را ازلحاظ رعایت جنبه های شکلی و شرایط مقرر در قانون و این آیین نامه و همچنین تطبیق طبقه یا طبقات اعلامی با طبقه بندی بین المللی مورد بررسی قرار می دهد.
مرجع ثبت چنانچه پس از بررسی، ایرادات و نواقصی را در اظهارنامه و ضمایم آن مشاهده نماید، مراتب را به صورت مکتوب و با قید جزئیات به متقاضی ابلاغ می کند تا ظرف مهلت مقرر اقدام به رفع نقص نماید.
چنانچه متقاضی در مهلت مقرر قانونی به هر علتی نتواند نقایص اعلامی را رفع نماید، مرجع ثبت ، اظهارنامه را رد و مراتب را کتباَ با ذکر علت یا علل رد به متقاضی ثبت ابلاغ خواهد کرد.
تبصره- مهلت رفع نقص برای اشخاص مقیم در ایران 30 روز و برای اشخاص مقیم در خارج از کشور 60 روز از زمان ابلاغ محاسبه می شود.
مرجع ثبت پس از پذیرش اظهارنامه ثبت علامت ، مراتب را به متقاضی ابلاغ و آگهی مربوط را جهت اطلاع عموم منتشر می نماید.
در صورتی که متقاضی ظرف 30 روز پس از دریافت ابلاغ، هزینه انتشار آگهی فوق را پرداخت نکند، اظهارنامه کان لم یکن تلقی خواهد شد.
طبق ماده 121 آیین نامه ، در صورت رد اظهارنامه ثبت علامت به استناد بندهای ( الف ) و ( ب ) ماده 30 و ماده 32 قانون ثبت اختراعات و غیره ، مرجع ثبت مم است دلایل رد را کتباَ به متقاضی ابلاغ نماید.
از لحاظ مواد اشاره شده، در مواردی علامت عین یا شبیه علامت دیگر تشخیص داده شده و رد می گردد که علامت مذکور قبلاَ به اسم دیگری ثبت یا تقاضای ثبت شده باشد یا شباهت آن از لحاظ شکل ظاهر یا تلفظ یا کتابت و یا سایر ویژگی ها با علامت دیگری که قبلاَ ثبت یا تقاضای ثبت شده به اندازه ای باشد که مصرف کنندگان عادی را به اشتباه بیندازد.
متقاضی می تواند ظرف مهلت مقرر نسبت به رد اظهارنامه اعتراض خود را در دو نسخه و با پرداخت هزینه رسیدگی به رد ثبت ، از طریق مرجع ثبت به کمیسیون موضوع ماده 170 آیین نامه ثبت اختراعات و غیره، تسلیم نماید. پس از ثبت اعتراض نامه ، نسخه دوم آن با قید تاریخ و شماره وصول به معترض مسترد می گردد . مهلت اعتراض برای اشخاص مقیم ایران 30 روز و برای اشخاص مقیم خارج از کشور 60 روز از تاریخ ابلاغ خواهد بود.
تبصره- در صورت رد اعتراض در کمیسیون ، هزینه رسیدگی به رد ثبت قابل استرداد نخواهد بود.

• چند نکته قانونی راجع به اظهارنامه ثبت برند 
1- اصلاح یا استرداد اظهارنامه : طبق ماده 115 آیین نامه ، متقاضی می تواند تا قبل از انتشار آگهی موضوع ماده 120 آیین نامه ، ضمن درخواست کتبی از مرجع ثبت نسبت به اصلاح نشانی، تغییر نماینده قانونی و کاهش کالاها و خدمات موضوع علامت اقدام نماید. اعمال این اصلاح منوط به پرداخت هزینه مقرر خواهد بود.
متقاضی یا نماینده قانونی وی در هر زمان قبل از ثبت علامت می تواند ضمن درخواست کتبی از مرجع ثبت ، اظهارنامه خود را مسترد دارد . در صورت استرداد اظهارنامه ، هزینه های پرداختی مسترد نخواهد شد.
2- انتقال اظهارنامه : طبق ماده 122 آیین نامه ، انتقال حق مالکیت ناشی از تسلیم اظهارنامه یا اعطای اجازه بهره برداری از آن باید به درخواست کتبی هر ذی نفع ، به مرجع ثبت اعلام و در پرونده مربوط درج گردد. اعمال این تغییر منوط به پرداخت هزینه مقرر خواهد بود.
3- انتقال اظهارنامه : انتقال جزئی حق مالکیت ناشی از تسلیم اظهارنامه مستم تسلیم اظهارنامه جداگانه توسط منتقل الیه است.
4- اصلاح اظهارنامه : بعد از انتشار آگهی ، هرگونه اصلاحی که به وسیله متقاضی در خود علامت و یا در کالاها یا خدمات مربوط به آن صورت گیرد مستم تسلیم اظهارنامه جدید است.
5- اعتراض به اظهارنامه : طبق ماده 124 آیین نامه ، هر شخصی که نسبت به تقاضای ثبت علامت اعتراض داشته باشد باید ظرف مهلت 30 روز از تاریخ انتشار آگهی موضوع ماده 120 آیین نامه اعتراض خود را در دو نسخه مبنی بر عدم رعایت مفاد بندهای ( الف ) و ( ب ) ماده 30 و ماده 32 قانون ثبت اختراعات و غیره ، به مرجع ثبت تسلیم نماید.
پس از ثبت اعتراض نامه ، نسخه دوم آن با قید تاریخ و شماره وصول به معترض مسترد می گردد . اعتراض نامه باید همراه با دلایل و مدارک استنادی و رسید پرداخت هزینه رسیدگی به اعتراض باشد. چنانچه پس از بررسی اعتراض نامه و مدارک استنادی، تکمیل مدارک منضم به اعتراض نامه ضرورت داشته باشد، مرجع ثبت با تعیین موارد ، کتباَ از متقاضی می خواهد که ظرف 30 روز از تاریخ ابلاغ نسبت به رفع نواقص اقدام نماید. در غیر این صورت ، اعتراض نامه کان لم یکن تلقی خواهد شد.
از انتخابتان متشکریم.


 
شرکت سهامی عام شرکتی است که موسسین آن قسمتی از سرمایه را از طریق فروش سهام به مردم تامین می کنند. در واقع این خصوصیت ویژه شرکت سهامی عام از شرکت سهامی خاص است که قسمتی از سرمایه آن از طریق مشارکت غیرموسسین تامین می گردد.

• اقداماتی که برای ایجاد شرکت سهامی عام ضروری است :

الف) اقدامات مقدماتی که شامل 
1- وجود تعدادی از افراد علاقه مند به ایجاد شرکت
2- تامین و تعهد حداقلی از سرمایه شرکت به وسیله موسسین، موسسین باید حداقل 20% سرمایه شرکت را تعهد کنند و حداقل 35% آن را نقداَ بپردازند.
3- مراجعه به اداره ثبت شرکت ها برای انجام امور مقدماتی تشکیل شرکت ، موسسین باید اظهارنامه ای را به همراه طرح اساسنامه شرکت و طرح اعلامیه پذیره نویسی سهام که به امضای کلیه موسسین رسیده در تهران به اداره ثبت شرکت ها و در شهرستان ها به اداره ثبت یا ادارات ثبت اسناد و املاک تسلیم نمایند و رسید دریافت نمایند.
4- انتشار اعلامیه پذیره نویسی : یعنی مقداری از سرمایه شرکت از طریق غیرموسسین با قبول ورقه پذیره نویسی تامین گردد.

ب) تشکیل مجمع عمومی موسس 
مجمع عمومی موسس اجتماعی است از کلیه موسسین که برای تشکیل شرکت پیش قدم شده اند.
مسائلی که در مورد تشکیل مجمع عمومی موسس ضروری است :
1- چگونگی تشکیل مجمع عمومی : مجمع عمومی موسس فقط یکبار تشکیل می شود و بعد از انجام پرداخت شده است موسسین ضمن تعیین تعداد سهام و سهم هر یک از تعهدکنندگان مجمع عمومی موسس را دعوت می کند و دعوت آن هم از طریق رومه کثیرالانتشار خواهد بود.
2- حد نصاب تشکیل مجمع عمومی موسس : برای تشکیل مجمع عمومی موسس حضور عده ای از پذیره نویسان که حداقل نصف سرمایه شرکت را تعهد کرده باشند ضروری است . در غیر اینصورت تشکیل آن قانونی نیست اگر در این جلسه حد نصاب لازم رعایت نشد مجمع تا دو نوبت دیگر توسط موسسین دعوت می شوند به شرط اینکه لااقل 20 روز قبل از انعقاد آن چگونگی تشکیل برای همگی از طریق رومه کثیرالانتشار آگهی شود. مجمع عمومی جدید وقتی قانونی است که صاحبان لااقل یک سوم سرمایه شرکت در آن حاضر باشند و در صورتیکه در آخرین مجمع ( جلسه سوم ) حد نصاب لازم ( یک سوم ) حاضر نشوند موسسین باید عدم تشکیل شرکت را اعلام کنند. تصمیمات اتخاذ شده در مجمع با اکثریت دو ثلث آراء حاضرین معتبر است.

• وظایف مجمع عمومی موسس 
1- رسیدگی به گزارش موسسین و تصویب آن و احراز پذیره نویسی کلیه سهام
2- انتخاب اولین مدیران و بازرسان شرکت
3- قبول آورده غیرنقدی
4- تصویب طرح اساسنامه و در صورت وم اصلاح آن
اساسنامه و شرایط مندرج در آن :
برای تشکیل شرکت سهامی موسسین باید طرح اساسنامه به ضمیمه مدارک مورد نیاز تحویل اداره ثبت شرکت ها نمایند. اساسنامه در واقع قانون اساسی شرکت است و کلیه اصول و ضوابط حاکم بر روابط شرکت و شرکاء و افراد ثالث و اداره و انحلال شرکت سهامی در آن ذکر شده است. وجود اساسنامه چه در شرکت سهامی عام و چه در شرکت سهامی خاص و چه در شرکت با مسئولیت محدود لازم است و بدون اساسنامه شرکت تشکیل نمی شود. اما در سایر شرکت ها فقط تنظیم شرکت نامه لازم است. اساسنامه باید به امضای موسسین برسد و نکات زیر در آن رعایت شود.
- نام شرکت ؛
- موضوع شرکت ؛
- مدت شرکت ؛
- مرکز اصلی شرکت و محل شعب آن ؛
- مبلغ سرمایه شرکت ؛
- تعداد سهام بانام و بی نام شرکت و مبلغ اسمی هر کدام از آن ها ؛
- نحوه انتقال سهام ؛
- طریقه تبدیل سهام بانام به بی نام و برعکس ؛
- مواقع و ترتیب دعوت مجامع عمومی ؛
- تعیین مدیران و وظایف آن ها ؛
- نحوه تغییر اساسنامه .
نام شرکت : شرکت های سهامی چون دارای شخصیت حقوقی هستند برای تشخیص آن ها از سایر شرکت ها و تعیین حقوق و تکالیف آن ها در اجتماع مانند اشخاص حقیقی باید تحت اسم مخصوصی قرار بگیرند . شرکت های سهامی حتماَ باید دارای نام باشند و اشخاص هم در انتخاب نام شرکت آزادند اما در نام شرکت حتماَ باید سهامی عام یا خاص ذکر گردد.
موضوع شرکت : عبارت است از عنصر اصلی شرکت یعنی آن چیزی که شرکت برای آن تشکیل شده است. موضوع شرکت می تواند خرید و فروش باشد یا حمل و نقل در هر حال بستگی به اداره شرکاء دارد و آن چیزی که در اساسنامه ذکر شده . موضوع شرکت باید مشروع باشد و متضمن منفعت عقلایی باشد. موضوع شرکت باید منجز و قطعی باشد. یعنی موضوع شرکت ابهام نداشته باشد و نوع خرید و فروش و حمل و نقل مشخص باشد.
مدت شرکت : یکی از مسائلی که در اساسنامه باید ذکر گردد مدت فعالیت شرکت است. این مدت ممکن است محدود یا نامحدود باشد. ذکر مدت برای انحلال شرکت اهمیت دارد چون بعد از انقضای مدت ، شرکت خود به خود منحل می گردد مگر اینکه مدت آن تمدید گردد. اما در صورتی که مدت آن نامحدود باشد اختیار انحلال شرکت در صلاحیت مجمع عمومی فوق العاده است.
سرمایه شرکت : با توجه به اینکه شرکت های تجاری به منظور انتفاع تشکیل می شوند بنابراین سرمایه از لوازم اساسی تشکیل شرکت است.
سهام شرکت : یکی از مشخصات سهام تشریفاتی بودن آن است یعنی باید اولاَ به شکل ورقه چاپی دربیابد ثانیاَ باید دارای مشخصات خاص باشد یعنی اوراق سهام باید متحد الشکل باشند و به امضای دو نفر که به موجب اساسنامه تعیین شده اند برسد.

• صلاحیت مجمع عمومی عادی 
به طور کلی مجمع عمومی عادی صلاحیت عام دارد و می تواند نسبت به اموری که در صلاحیت مجمع عمومی موسس یا فوق العاده است تصمیم گیری نماید. مجمع عمومی عادی به کلیه حساب های شرکت رسیدگی می کند . رسیدگی به ترامه و تصویب سود قابل تقسیم و همچنین رسیدگی به دیون شرکت و همچنین مطالبات شرکت از اختیارات مجمع عمومی عادی است همچنین مجمع عمومی عادی صلاحیت تعیین مدیران و بازرسان شرکت را دارد.
• نحوه تشکیل مجمع عمومی فوق العاده
برای رسمیت یافتن این مجمع حضور لااقل دارندگان بیش از نصف سهامی که حق رای دارند اامی است اگر دراولین جلسه این حد نصاب به وجود نیاید، جلسه دوم با حضور دارندگان بیش از دو سوم سهامی که حق رای دارند رسمیت خواهد یافت. تصمیمات اتخاذ شده در مجمع همواره با اکثریت دوسوم آراء حاضر در جلسه معتبر است.

• صلاحیت مجمع عمومی فوق العاده 
هر گونه تغییر در مورد اساسنامه یا در سرمایه یا انحلال شرکت قبل از موعد، منحصراَ در صلاحیت مجمع عمومی فوق العاده است. بنابراین مجمع می تواند نسبت به موضوعات زیر اتخاذ تصمیم نماید : ( تغییر نام شرکت ، تغییر موضوع شرکت ، تغییر مرکز شرکت ، مدت شرکت و سرمایه شرکت )
• صلاحیت و شرایط شرکت :
منظور شرایطی است که با وجود آن شرایط مدیر انتخاب و انجام وظیفه می نماید، عبارتند از :
1- اعضای هیئت مدیره باید از بین سهامداران انتخاب شوند.
2- اعضای هیئت مدیره در شرکت های سهامی عام نباید کمتر از 5 نفر و در شرکت های سهامی خاص کمتر از 3 نفر باشند.
3- مدت مدیریت مدیران طبق اساسنامه تعیین می شوند اما این مدت بیشتر از 2 سال نخواهد بود و انتخاب مجدد بلامانع است.
4- مدیران باید برای جبران خسارت احتمالی که از عملکرد آن ها به شرکت وارد می گردد دارای تعدادی سهم معین باشند و این سهام باید تا خاتمه مدیریت آن ها باقی بماند.
اگر کسی این شرایط را داشته باشد نمی تواند به عنوان مدیر انتخاب شوند .
1- محجورین ( دیوانه ، سفیه ، نابالغ ، صغیر غیرممیز )
2- کسانی که به علت ارتکاب جرم به عنوان ، خیانت به امانت ، ورشکستگی ، اختلاس یا تصرف غیرقانونی در اموال دولتی محکوم شده باشند.
اختیارات و وظایف مدیران :
مدیران دارای کلیه اختیارات لازم برای اداره شرکت می باشند. اما دارای اختیارات ذیل نمی باشند :
1- اتخاذ هرگونه تصمیم و اقدام برخلاف مقررات قانونی
2- تصمیم گیری در موضوعاتی که خارج از موضوع شرکت باشد. مثلاَ موضوع شرکت خرید و فروش آهن آلات است ولی هیئت مدیره اقدام به خرید طلا نماید.
3- اقداماتی که اساسنامه یا مجامع عمومی آن را منع کرده باشد. مثلاَ ممکن است اساسنامه یا مجمع عمومی خرید چیزی را که به تصویب مجامع نیاز داشته باشد تصویب کند. پس بنابراین وظایف مدیران را می توان بدینصورت خلاصه کرد.
الف) اعلام قبولی خود
ب) رعایت مقررات قانونی در اجرای وظایف محوله
ج) دعوت از مجامع عمومی
د) شرکت در جلسات هیئت مدیره
ه) سپردن اندوخته قانونی در حساب مربوطه
بازرس و چگونگی انتخاب آن در شرکت های سهامی :
انتخاب بازرس در شرکت های سهامی برای اولین بار به عهده مجمع عمومی موسس است و در مراحل بعدی توسط مجمع عمومی عادی انتخاب می شود. در صورتی که مجمع عمومی عادی بازرس تعیین نکند در این صورت هر ذینفعی می تواند به دادگاه صلاحیت دار مراجعه نماید و دادگاه به تعداد مقرر در اساسنامه بازرس تعیین می کند. عزل بازرس هم در صلاحیت مجمع عمومی عادی است و مجمع عمومی عادی می تواند همه ساله یک یا چند بازرس انتخاب کند.
• وظایف بازرسان
بازرس برای نظارت و کنترل امور شرکت بخصوص امور مالی در نظر گرفته شده است و همچنین برای نظارت و کنترل شرکت از صحت و درستی کارها و گزارش آن به مجمع عمومی عادی و بازرس به منظور اجرای این اقدام حق بازرسی و کنترل صورت حساب ها، قراردادها و دفاتر و به طور کلی تمام اسناد و مدارک شرکت را دارد.
از همراهیتان سپاسگزاریم.


شرکت نسبی یکی دیگر از شرکت های شخصی است که با اتکا بر شخصیت و اعتبار شرکا تشکیل شده ، فعالیت می کند. در تعریف شرکت نسبی می توان گفت : شرکت نسبی شرکتی است که برای امور تجاری، در تحت اسم مخصوص بین دو یا چند نفر تشکیل می شود و مسئولیت هر یک از شرکا در برابر بدهی های شرکت به نسبت سرمایه ای است که در شرکت گذاشته است ، بنابراین هر گاه دارایی شرکت برای پرداخت تمام بدهی های آن کافی نباشد ، هر یک از شرکا بر خلاف شرکت تضامنی، مسئول پرداخت تمام باقیمانده آن نیست بلکه به نسبت سرمایه ای که در شرکت دارد، مسئول پرداخت است. در شرکت نسبی نیز مانند شرکت تضامنی، دارایی شرکت حایل بین طلبکاران شرکت و دارایی شرکاست و تا وقتی شرکت منحل نشود و پس از انحلال و پرداخت طلب طلبکاران ، باقیمانده ای از طلب آن ها نماند ، طلبکاران شرکت حق مراجعه به شرکا را ندارند.
نام شرکت نسبی تحت اسم مخصوص تشکیل می شود. به موجب ماده 4 قانون تجارت : ” در اسم شرکت نسبی باید عبارت ( شرکت نسبی ) و لااقل اسم یک نفر از شرکا ذکر شود. در صورتی که اسم شرکت مشتمل بر اسامی تمام شرکا نباشد، باید بعد از اسم شریک یا شرکایی که ذکر شده، عبارتی از قبیل ( و شرکا ) یا ( برادران ) ذکر شود”.
قید عبارت شرکت نسبی” به اشخاص ثالث امکان می دهد که بدانند شرکای شرکت به نسبت سرمایه ی خود در پرداخت قروض شرکت مسئولند. بنابراین، کسانی که یک شرکت نسبی را تشکیل می دهند باید در اسم آن حتماَ عبارت شرکت نسبی” را قید کنند والا طلبکاران شرکت حق دارند شرکا را شریک تضامنی تلقی کنند.
شرکت نسبی وقتی تشکیل می شود که تمام سرمایه نقدی تادیه و سهم الشرکه غیر نقدی، تقویم و تسلیم شده باشد. منافع شرکت به نسبت سهم الشرکه که بین شرکا تقسیم می شود ، مگر آنکه شرکتنامه ترتیب دیگری مقرر کرده باشد. همچنین حق رای شرکا به نسبت سرمایه آن هاست ، مگر اینکه شرکتنامه ترتیب دیگری را معین کند. در شرکت نسبی هیچ یک از شرکا جز با رضایت همه آن ها نمی تواند سهم خود را به دیگری منتقل کند. مدیریت شرکت بر عهده مدیرانی است که شرکا از بین خود یا از خارج انتخاب می کنند و مسئولیت آن ها در برابر شرکا مانند مسئولیت مدیران شرکت تضامنی، همان مسئولیتی است که وکیل در برابر موکل دارد.
به طور کلی در ثبت شرکت نسبی ، توجه به نکات ذیل حائز اهمیت است :

حداقل تعداد سهامداران
حداقل تعداد سهامداران جهت ثبت یک شرکت نسبی 2 نفر و حداکثر بدون محدودیت می باشد.

حداقل سرمایه شرکت نسبی
حداقل سرمایه جهت ثبت یک شرکت نسبی محدودیت ندارد.

حداقل تعداد مدیران و بازرسین
حداقل یک نفر از بین شرکا یا دیگران داشتن بازرس اامی نمی باشد اما می تواند بازرس داشته باشد.

دوره انتخاب مدیران
دوره انتخاب مدیران و مدیر عامل بدون محدودیت می باشد. در صورت داشتن بازرسین دوره انتخاب آن ها حداکثر یک سال می باشد.
کلیه امور ثبتی و اداری خود را به ما بسپارید.
ثبت شرکت نیک ، افتخار دارد با بهره گیری از توان بالای کادر توانمند خود ، در  سریع ترین زمان ممکن اقدامات حقوقی و ثبتی لازم را جهت ثبت شرکت شما عزیزان  به عمل آورد.

 



 
سهام جمع تکسیر سهم است. سهم به موجب بند 2 ماده یک قانون تشکیل شرکت های تعاونی مصوب 16/ 3/ 1350 چنین تعریف شده است : سهم واحدی از سرمایه یک شرکت یا اتحادیه تعاونی است که میزان آن ، در اساسنامه ذکر می شود و به موجب ماده 24 لایحه قانونی اصلاح قسمتی از قانون تجارت مصوب 1347 : ” سهم قسمتی از سرمایه شرکت سهامی است که مشخص میزان مشارکت و تعهدات و منافع صاحب آن در شرکت سهامی می باشد. ورقه سهم ، سند قابل معامله ای است که نماینده تعداد سهامی است که صاحب آن در شرکت سهامی دارد.
تبصره 1- سهم ممکن است بانام و یا بی نام باشد.
تبصره 2- در صورتی که برای بعضی از سهام شرکت با رعایت مقررات این قانون مزایایی قائل شوند، این گونه سهام ، سهام ممتاز نامیده می شود.
با توجه به مقررات قانونی، سهام به : بانام ، بی نام ، انتفاعی ، موسس، ممتاز و جایزه قابل تقسیم اند.

نکات مندرج در ورقه سهم
به موجب ماده 26 لایحه اصلاح قسمتی از قانون تجارت ، در ورقه سهم نکات ذیل باید قید شود :
1. نام شرکت و شماره ثبت آن در دفتر ثبت شرکت ها .
2. مبلغ سرمایه ثبت شده و مقدار پرداخت شده آن.
3. تعیین نوع سهم
4. مبلغ اسمی و مقدار پرداخت شده آن به حروف و با اعداد .
5. تعداد سهامی که هر ورقه نماینده آن است.

سهم با نام
سهم با نام ” سهمی است که در ورقه راجع به آن ، نام صاحب سهم قید شده و یا در دفتر سهام شرکت ثبت شده است ” در فرض اخیر باید روی ورقه سهم قید شود که سهم ، بانام است. قانون گذار در مواردی، صدور سهام بانام را اامی کرده است، مانند صدور گواهینامه موقت بانام سهام ، سهام وثیقه مدیران شرکت ، سهام شرکت های سهامی خاص، سهام شرکت های دولتی.
انتقال سهام بانام ، باید در دفتر ثبت سهام شرکت به ثبت برسد. انتقال دهنده و یا وکیل یا نماینده قانونی او باید انتقال را در دفتر مزبور امضا کند. مزیت سهام بانام در این است که در هنگام سرقت یا مفقود شدن و یا جعل، امکان اثبات ادعا آسان تر است، همچنین امکان کنترل سهامداران این نوع سهام ، راحت می باشد. یعنی؛ شرکت می داند که سهامش در دست چه کسانی است.

سهام بی نام
سهمی است که ورقه راجع به آن متضمن نام صاحب سهم نیست، بلکه به صورت سند در وجه حامل تنظیم می شود. سهم بی نام به صورت سند در وجه حامل تنظیم و ملک دارنده آن شناخته می شود، مگر این که خلاف آن ثابت شود.
مزیت سهام بی نام در سرعت نقل و انتقال و وجود راه گریز از هزینه های قانونی نقل و انتقال قراردادی یا قهری ( ارث) و امکان وثیقه گذاری آسان ( با قبض عین ) است.

سهم انتفاعی
سهم انتفاعی وقتی مصداق می یابد که ارزش اسمی سهم با استفاده از اندوخته های اختیاری یا سود قابل تقسیم به صاحب آن پرداخت شده و سهام – مستهلک شده – ابطال می شود، لکن دارنده سهم تمام حقوق سابق خود را از قبیل حق رای، گرفتن سود و … حفظ می کند، جز این که در حین تصفیه شرکت ، نمی تواند ارزش اسمی سهم را مطالبه کند؛ چون قبلاَ آن را دریافت کرده است.
این نوع سهام بیشتر در شرکت هایی به کار گرفته می شود، که به موجب امتیامه دولتی تشکیل شده باشد. طبق امتیامه مزبور شرکت موظف شده باشد که در پایان امتیاز، کلیه دارایی شرکت را مجاناَ به امتیازدهنده واگذار کند. در این صورت شرکت سعی می کند در ظرف مدت معینی اصل سرمایه سهامداران را مستهلک و به صاحبان سهام مسترد کند.

سهم موسس
سهم موسس سهمی است که صاحب آن به دلیل ارائه خدماتی در زمان تاسیس شرکت از مزایایی از قبیل قسمتی از منافع شرکت یا قسمتی از دارایی اضافه بر سرمایه باقی مانده شرکت در حین تصفیه، بهره مند می شود. این نوع سهام برای موسسین در نظر گرفته می شود.

سهم ممتاز
وقتی شرکت در حال بحران است، و نیاز به افزایش سرمایه فوری دارد ، هر شخصی که خطر پذیری سرمایه گذاری در شرکت را بپذیرد، مستحق امتیاز است. همچنین وقتی که دو شرکت اذغام می شوند، اصولاَ سهامداران شرکتی که رونق و سوداوری بیشتری دارد، تقاضای امتیاز می کنند. در این موقع شرکت مجبور به ترتیب سهام می شود.
سهام ممتاز سهامی است که به موجب اساسنامه یا طبق تصویب مجمع عمومی فوق العاده، شرکت امتیاز یا امتیازات خاصی نسبت به سایر سهام همان شرکت، به دارنده خود اعطا می کند.
برخی امتیازات سهام ممتاز : اختصاص درصد معینی از سود به سهامداران ممتاز، اگر شرکت سودی نداشت مقدار معینی به شرکای ممتاز بدهکار باشد ، اختصاص سود بیشتر به سهامداران ممتاز، حق تقدم در خرید سهام جدید، حق رای اضافی ، هیات مدیره فقط از میان سهامداران تعیین شود و …

سهم جایزه
سهمی است که در ازای اضافه ارزشی که از سهامداران جدید دریافت می شود، به سهامدارانی که از قبل سهامدار شرکت بوده اند، اختصاص داده می شود. به این سهم ” حق امتیاز سهم ” نیز گفته می شود.
رضایت نتایجی از تجربه خوب مشتریان می باشد.


 
شرکت های تضامنی ، به چه شرکت هایی گفته می شوند ؟
شرکت تضامنی در ماده 116 ق. ت اینگونه تعریف شده است : شرکتی است که در تحت اسم مخصوص برای امور تجاری بین دو یا چند تفر با مسئولیت تضامنی تشکیل می شود. اگر دارایی شرکت برای تادیه تمام قروض کافی نباشد هر یک از شرکا مسئول پرداخت تمام قروض شرکت است. هر قراری که بین شرکا برخلاف این ترتیب داده شده باشد در مقابل اشخاص ثالث کان لم یکن خواهد بود.
شریک های شرکت تضامنی مسئولیت تضامنی دارند و کلیه بستانکاران مطالبات خود را از شرکت مطالبه می نمایند. حال چنانچه دارایی شرکت تکافوی ادای دیون بستانکاران را نکند ، اشخاص اخیر حق دارند به شرکای شرکت تضامنی جهت وصول مابقی مطالبات خود منفرداَ و یا مجتمعاَ مراجعه نمایند. هیچیک از شرکا نمی توانند با استناد به اینکه میزان قروض شرکت از میزان سهم او در شرکت می نماید از تادیه قروض شرکت امتناع ورزد. فقط در روابط بین شرکا مسئولیت هر یک از آن ها در تادیه قروض شرکت به نسبت سرمایه ای خواهد بود که در شرکت گذاشته اند. آن هم در صورتی که در شرکت نامه به ترتیب دیگری اتخاذ نشده باشد. ( مستفاد از ماده 116 ق. ت )
نام شرکت تضامنی معمولاَ معرف اعتبار شرکت است. مطابق ماده 117 ق. ت در اسم شرکت تضامنی باید عبارت ” شرکت تضامنی ” و لااقل اسم یکی از شرکا ذکر گردد، در صورتی که اسم شرکت مشتمل بر اسامی تمام شرکا نباشد باید بعد از اسم شریک یا شرکایی که ذکر شده است ، عبارتی از قبیل ” و شرکا ” یا ” و برادران ” قید گردد. از این ماده برداشت می شود که شرکت باید دارای اسم مخصوص باشد.

مدارک لازم برای ثبت شرکت های تضامنی به قرار ذیل است :
1. دو نسخه شرکتنامه تکمیل شده
2. دو نسخه تقاضانامه تکمیل شده
3. دو نسخه اساسنامه تکمیل شده
4. تکمیل فرم تعیین نام به ترتیب اولویت نام های پیشنهادی و همچنین فیش واریزی
5. اصل مجوز فعالیت از مراجع ذیربط در مواردی که ثبت موضوع نیاز به مجوز داشته باشد.
6. تصویر برابر با اصل مدارک احراز هویت کلیه شرکاء ، مدیران و هیات نظار ( در مواردی که تعداد شرکاء بیش از 12 نفر باشند).
7. اصل گواهی عدم سوء پیشینه جهت اعضاء هیات مدیره ، مدیر عامل
8. دو نسخه صورتجلسه مجمع عمومی موسسین
9. دو نسخه صورتجلسه هیات مدیره
10. اصل وکالتنامه وکیل دادگستری در صورتی که ثبت شرکت توسط وکیل صورت پذیرد.

سرمایه شرکت
برخلاف شرکت های سهامی قانون گذار حداقلی برای سرمایه شرکت تضامنی پیش بینی نکرده است ، بنابراین میزان سرمایه آن هر مقداری می تواند باشد و تماماَ به تصمیم شرکا واگذار شده است.

تعداد شرکا
در شرکت تضامنی ، حداقل شرکا 2 نفر و حداقل هیات مدیره یا مدیران یک نفر یا بیشتر می باشد. همان طور که گفته شد، در شرکت تضامنی مسئولیت هر شریک نامحدود است و هر یک مسئولیت کامل دارند.


 
برای تشکیل شرکت های اشخاص، افزون بر فراهم بودن شرایط کلی انجام هر عمل حقوقی، رعایت تشریفات خاصی نیز ضروری است. شرایط تشکیل این شرکت ها عمدتاَ همانند دیگر شرکت های تجاری است. با این حال، در مورد یکسان بودن برخی شرایط ماهوی تشکیل این گونه شرکت ها، به دلیل تحمیل مسئولیت تضامنی بر شرکای آن ها، تردید وجود دارد. اهلیت از جمله شرایط ماهوی به شمار می رود که به دلیل پیوند لازم و مومی آن با شرط دیگر از این دست، یعنی قصد ، در رابطه با شرکای شرکت های اشخاص نیازمند تجزیه و تحلیل و تامل بیشتر به نظر می رسد.

در قانون تجارت، جز یک مورد ، مقرره ای که بتوان از آن را شرط لازم تاسیس شرکت شخص تلقی نمود به چشم نمی خورد. بنابراین، بایستی در لابه لای مقررات پراکنده آن قانون و نیز با دست یازی به قواعد عمومی اعمال حقوقی، شرایط ناظر به تشکیل این گونه شرکت ها را دسته بندی کرد.

شرایط ماهوی
شرایط ماهوی شرکت های شخص عموماَ همان شرایط تشکیل شرکت های سرمایه است. این شرایط اامات مذکور در ماده 190 قانون مدنی حاکم بر کلیه اعمال حقوقی هستند. وجود قصد و رضا، اهلیت داشتن ، معین بودن موضوع شرکت و مشروع بودن جهتی که شرکت برای آن تاسیس می گردد، ااماتی اند که برای ایجاد شرکت های اشخاص نیز باید رعایت شود.
از میان شرایط گفته شده، اهلیت در رابطه با موسسین و شرکای این شرکت ها، شایان تامل می نماید. این درنگ ، ناشی از ماهیت شرکت های اشخاص و مسئولیت های ناشی از شراکت در آنهاست. در اینکه هر شخص که با امضای شرکتنامه و دیگر اسناد تاسیس شرکت و یا پس از تشکیل شرکت، با ورود خود به عنوان شریک جدید، مسئولیت ها و تعهداتی را می پذیرد که حتی فراتر از تعهدات قراردادی است، تردیدی وجود ندارد. بنابراین، چنین شخصی باید شرط اهلیت را به عنوان شرطی کلیدی برای اعتبار عمل حقوقی ورود به شرکت دارا باشد. حال آیا مشارکت در شرکت تضامنی یا نسبی و یا در شرکت های مختلط به عنوان شریک ضامن، همانند سایر اعمال حقوقی از سوی ولی و یا سرپرست محجور پذیرفتنی است ؟ به عبارت دیگر آیا اهلیت شخص اصیل ضرورت دارد ؟ دکتر ستوده تهرانی از نگاهی دیگر پرسش بالا را پاسخ گفته اند. مطابق دیدگاه ایشان، در بسیاری از دیگر کشورها از جمله فرانسه، چون شریک شرکت تضامنی تاجر تلقی می شود، در نتیجه، داشتن اهلیت نیز باید وجود داشته باشد. لکن با توجه به عدم پیش بینی شرط تاجر بودن برای شریک شرکت تضامنی در حقوق ایران، اهلیت شریک از شرایط اساسی نبوده و اداره ثبت شرکت ها نیز از همین رویه پیروی نموده است.
دکتر اسکینی با ابراز اینکه برای شرکای شرکت های تضامنی اهلیت تجاری ضروری نبوده و دارا بودن اهلیت مدنی کفایت می نماید، در نهایت راه حل میانه ای را برگزیده اند که مطابق آن، هر صغیری را نمی توان له عضویت شرکت تضامنی پذیرفت ، بلکه صغیر باید ممیزه بوده و ولی او نیز اجازه داده باشد.
دیدگاه های بالا با رویکرد حقوق تجارت ایران سازگاری نشان می دهد. چرا که علاوه بر رویه ادارات ثبت شرکت ها به پذیرش اشخاص محجور ( عموماَ صغار ) به عنوان شریک شرکت تضامنی از طریق ولی و یا سرپرست آن ها، برخی مقررات قانون تجارت نیز چنین برداشتی را به رسمیت می شناسد. ماده 139 این قانون ، در صورت فوت شریک شرکت تضامنی، بقای شرکت را منوط به رضایت دیگر شرکا و قائم مقام متوفی دانسته است. در مورد حاضر، عموماَ ورثه قائم مقام شریک در گذشته به شمار می رود، که ممکن است در میان آنان وراث صغیر ( خواه ممیز یا غیرممیز ) نیز وجود داشته باشد.
ممکن است، گفته شود که قائم مقام متوفی اگرچه به صورت مطلق ذکر شده، لیکن نظر به ورثه صغیر یا محجور نداشته است، به ویژه آنکه وراث صغیر خود صلاحیت تصمیم در این خصوص را فاقد بوده ولی یا قیم وی اعمال نظر می نماید. با اندکی درنگ در مفاد ماده بعدی ایراد بالا وارد به نظر نمی رسد. چرا که سرپرست وی امکان پذیر دانسته است. در نتیجه، اگر قانون گذار اهلیت شخصی شریک شرکت های تضامنی و نسبی یا شریک ضامن شرکت های مختلط را شرط می دانست، دیگر نباید مجالی برای ادامه حیات شرکت تضامنی، پس از حجر شریک قائل می شد.
این رویکرد قانون گذار محل ایراد است ؛ زیرا که عضویت در شرکت تضامنی و یا در شرکت مختلط به عنوان شریک ضامن و حتی در شرکت نسبی، دربرگیرنده خطرات جدی نسبت به همه دارایی چنین شریکی است. در حقیقت، مشارکت محجورین در شرکت های تجاری به عنوان شریک ضامن از طریق سرپرستان آن ها باید ممنوع گردد. چرا که هر نوع دخل و تصرفی در حقوق و اموال این دسته از اشخاص باید همراه با رعایت غبطه  و مصلحت ایشان باشد. در حالی که، وارد ساختن محجور به تجاررتی با خطرات قابل پیش بینی با غبطه وی ناسازگاری دارد. قانون گذار بایستی عضویت محجورین در شرکت تضامنی و نسبی و نیز مختلط ( به عنوان شریک ضامن ) را یا مطلقاَ ممنوع سازد و یا آنکه مسئولیت را متوجه ولی یا قیم محجور به صورت تضامنی با شریک محجور نیز بداند.

شرایط شکلی
شرایط شکلی ایجاد شرکت تضامنی و نسبی عمدتاَ همان شرایطی است که برای تاسیس شرکت بامسئولیت محدود مقرر شده است. با این حال، اگرچه در هر دو شرکت تنظیم شرکتنامه شرط پذیرش درخواست ثبت آن ها از سوی اداره ثبت شرکت ها محسوب می شود، لکن در شرکت تضامنی، سند مزبور از محوریت و اهمیت چشمگیری برخوردار است. چرا که قانون گذار در ماده 137 قانون تجارت، مبحث ناظر به شرکت های تضامنی، تنها در بحث و رسیدگی به حساب های سالیانه، یک بار به طور گذرا به اساسنامه اشاره نموده است. در حالی که بسیاری از موارد ارجاعی به اساسنامه در شرکت بامسئولیت محدود ، ناظر به اموری است که در شرکت تضامنی به شرکتنامه واگذار شده است.
با توجه به آنکه در شرکت تضامنی در چند مورد معدود که از تصمیم گیری شرکا سخن رفته، حد نصاب اتفاق آراء ضروری دانسته شده است، جایگاه بنیادین شرکتنامه در این شرکت قابل پررنگ تر می نماید. زیرا که هرگونه تغییر در شرکتنامه منوط به موافقت همه شرکا است.
علاوه بر تنظیم شرکتنامه، موسسین شرکت باید گواهی بانک به پرداخت سرمایه نقدی و صورتجلسه ارزیابی و تسلیم سرمایه غیرنقدی را نیز به همراه دیگر مدارک تشکیل شرکت، به اداره ثبت شرکت ها ارائه کنند. به نظر می رسد برای ارزیابی سرمایه غیرنقدی شرکت تضامنی، نیازی به جلب نظر کارشناس رسمی نباشد. چرا که طبق ماده 122 قانون تجارت : " در شرکت های تضامنی اگر سهم الشرکه یک یا چند نفر غیرنقدی باشد، باید سهم الشرکه مزبور قبلاَ به تراضی تمام شرکا تقویم شود ". با این حال ، در شرکت تضامنی برخلاف شرکت های سرمایه، اصل سرمایه و میزان آن عنصر بنیادین به حساب نمی آید. شاید به همین دلیل، در حالی که برای ارزیابی سهم الشرکه غیرنقدی شرکت مسئولیت محدود ضمانت اجرای کیفری سنگین مقرر گردیده، راجع به کیفر عمل مشابه در شرکت تضامنی سکوت شده است. جا داشت به منظور جلوگیری از اعلام ارزش غیرواقعی برای سرمایه غیر نقدی شرکت اخیر، یا ضمانت اجرای کیفری پیش بینی می شد و یا آنکه ارزیابی به کارشناس رسمی واگذار می گردید.
ثبت شرکت گام پایانی و در عین حال مهم ترین در تاسیس شرکت به شمار می رود. با توجه به صراحت ماده 195 قانون تجارت که ثبت کلیه شرکت های تجاری را اامی دانسته و نیز با ملاحظه ضمانت اجرایی کیفری سرپیچی از این اام منعکس در ماده 2 قانون ثبت شرکت های 1310، ثبت شرکت های تضامنی و نسبی کامل کننده و موید همه شرایط تشکیل و از جمله شرایط شکلی دیگر است. صرف نظر از آنکه انجام این اام به ایجاد شخصیت حقوقی شرکت ارتباط داشته یا نداشته باشد، ثبت نشدن شرکت به معنای آن است که هنوز مرجع ذی صلاح، یعنی اداره ثبت شرکت ها، وجود شرایط و صحت تشریفات شرکت را احراز و تایید ننموده است. در نتیجه، اصولاَ بدون جمع شرایط تاسیس شرکت و از جمله ثبت آن به عنوان یک امر آمره شکلی، نه شرکت تشکیل شده و نه شخصیت حقوقی آن تحقق یافته است.
اقدام دیگری که اگرچه در راستای تشکیل شرکت مذکور نبوده، بلکه پس از ثبت شرکت باید صورت گیرد، عبارت از آگهی خلاصه شرکتنامه و پیوست های آن در رومه رسمی و یکی از رومه های کثیرالانتشار مطابق ماده 197 قانون تجارت و نظامنامه مربوط است.
در ادامه، به مدارک مورد نیاز جهت ثبت هر یک از این شرکت ها می پردازیم.

مدارک ثبت شرکت تضامنی
1- دو نسخه شرکتنامه تکمیل شده
2- دو نسخه تقاضانامه تکمیل شده
3- دو نسخه اساسنامه تکمیل شده
4- دو نسخه صورتجلسه مجمع عمومی موسسین
5- دو نسخه صورتجلسه هیات مدیره
6- اصل مجوز فعالیت از مراجع ذیربط در مواردی که ثبت موضوع نیاز به مجوز داشته باشد.
7- اصل گواهی عدم سوء پیشینه جهت اعضاء هیات مدیره ، مدیر عامل
8- تصویر برابر با اصل مدارک احراز هویت کلیه شرکاء ، مدیران و هیات نظار ( در مواردی که تعداد شرکاء بیش از 12 نفر باشند).
9- اصل وکالتنامه وکیل دادگستری در صورتی که ثبت شرکت توسط وکیل صورت پذیرد.

مدارک لازم برای ثبت شرکت نسبی به قرار ذیل است :
1. دو نسخه شرکتنامه تکمیل شده
2. دو نسخه تقاضانامه تکمیل شده
3. دو نسخه اساسنامه تکمیل شده
4. تکمیل فرم تعیین نام به ترتیب اولویت نام های پیشنهادی و همچنین فیش واریزی
5. اصل مجوز فعالیت از مراجع ذیربط در مواردی که ثبت موضوع نیاز به مجوز داشته باشد.
6. کپی برابر با اصل مدارک احراز هویت کلیه شرکاء ، مدیران و هیات نظار ( در مواردی که تعداد شرکاء بیش از 12 نفر باشند).
7. اصل گواهی عدم سوء پیشینه جهت اعضاء هیات مدیره ، مدیر عامل
8. دو نسخه صورتجلسه مجمع عمومی موسسین
9. دو نسخه صورتجلسه هیات مدیره
10. اصل وکالتنامه وکیل دادگستری در صورتی که ثبت شرکت توسط وکیل صورت پذیرد.
سوالات خود را از ما بپرسید.


 
• اقامتگاه شرکت تجارتی :
اقامتگاه در لغت به معنی محل ست به کار رفته و در اصطلاح حقوقی، اقامتگاه هر شخصی عبارت از محلی است که شخص در آن جا ست داشته و مرکز مهم امور نیز در آن جا باشد.

در اصطلاح حقوقی (مسکن) مرکز زندگی مادی و سکنای هر شخص است، در حالی که ( اقامتگاه) ناظر به مرکز زندگی حقوقی فرد است. هیچ کس نمی تواند بیش از یک اقامتگاه داشته باشد. در حالی که می تواند دارای چند محل زندگی باشد. در حقوق ایران سه نوع اقامتگاه پیش بینی شده است: اختیاری، اجباری و انتخابی.
تشخیص و شناخت اقامتگاه جهت اصول قراردادی و همچنین امر قضائی، ثبتی، مالی و مالیاتی بسیار حائز اهمیت می باشد و ممکن است تعریف اقامتگاه از لحاظ دستگاه های متولی از جمله سازمان ثبت اسناد و املاک و یا سازمان امور مالیاتی و یا دستگاه های قضایی و سایر نهادها متفاوت باشد. اقامتگاه شرکت های تجارتی بر طبق ماده 590 قانون تجارت، محلی است که اداره شخص حقوقی در آنجاست و مطابق ماده 1002 قانون مدنی، اقامتگاه اشخاص حقوقی مرکز عملیات آن ها خواهد بود. همچنین به موجب ماده 22 قانون آیین دادرسی دادگاه های عمومی و انقلاب، دعاوی راجع به ورشکستگی شرکت های بازرگانی که مرکز اصلی آن ها در ایران است، همچنین دعاوی مربوط به اصل شرکت و دعاوی بین شرکت و شرکاء و اختلافات حاصله بین شرکاء و دعاوی اشخاص دیگر علیه شرکت تا زمانی که شرکت باقی است و نیز در صورت انحلال تا وقتی که تصفیه امور شرکت در جریان است، در مرکز اصلی شرکت اقامه می شود.
نظریه اکثریت حقوقدانان این است که در تعارض بین ماده 590 قانون تجارت و 1002 قانون مدنی می توان بیان نمود که مرکز عملیات اداری شرکت، اقامتگاه شرکت محسوب می شود. در ماده یک قانون ثبت شرکت ها مصوب 1310 نیز موید این امر است که هر شرکتی که در ایران تشکیل و مرکز اصلی آن در ایران باشد، شرکت ایرانی محسوب می شود.
• مهم ترین فایده های تعیین اقامتگاه شرکت به شرح ذیل است:
1. تعیین تابعیت شرکت مستم مشخص نمودن اقامتگاه آن است.
2. طلبکاران شرکت برای اقامه دعوا علیه شرکت می توانند به دادگاهی که اقامتگاه شرکت در حوزه آن واقع است مراجعه کنند. همچنین است دعاوی مربوط به اصل شرکت و دعاوی بین شرکت و شرکاء و اختلافات حاصله بین شرکاء.
3. دادگاه صالح برای صدور حکم ورشکستگی شرکت دادگاه محل اقامت شرکت است.
4. صلاحیت محلی اداره متولی ثبتی در خصوص تأسیس و تغییرات اشخاص با توجه به اقامتگاه شرکت اقدام گردد.
با جمیع موارد فوق در رویه عملی در محاکم قضایی و همچنین دستگاه های حاکمیتی، اقامتگاه اشخاص حقوقی بر مبنای آدرس شرکت که در مرجع ثبت شرکت ها به ثبت می رسد، تشخیص داده می شود و تا زمانی که آدرس و محل اصلی شرکت نزد مرجع ثبت شرکت ها ثبت و در رومه رسمی منتشر نگردد به عنوان اقامتگاه شرکت تلقی نمی گردد.
ممکن است تعیین یا تغییر اقامتگاه شرکت تحت عنوان اصلاح مواد اساسنامه یا اصلاح کل اساسنامه توسط ارکان شرکت ارائه و با تغییر کلی اساسنامه آگهی گردد. لذا در این صورت وم آگهی اصلاح آدرس شرکت به صورت مشخص در سامانه های الکترونیکی ثبت شرکت ها امری ضروری می باشد و از طرفی ممکن است تغییر اقامتگاه به صورت مشخص و با دستور تغییر محل شرکت و یا تغییر آدرس صورت پذیرد که در این صورت با رعایت تشریفات تغییر محل به صورت جداگانه اصلاح می گردد.
• تابعیت شرکت های تجارتی :
تابعیت، رابطه ای ی است که فردی و یا چیزی را به دولتی مرتبط می سازد به طوری که حقوق و تکالیف اصلی وی از همین رابطه ناشی می شود مانند تابعیت هر کس نسبت به دولت متبوع و تابعیت کشتی و هواپیما. تابعیت می تواند به صورت ایقاع و یا عقد باشد.
تابعیت، عبارت است از رابطه ی و معنوی که اشخاص اعم از حقیقی و یا حقوقی را به دولت مشخص مرتبط می سازد و در نتیجه آن شخص و دولت از حقوق و تکالیف متقابل برخوردار می شوند.
تابعیت یک رابطه حقوقی است، زیرا از آثار حقوقی مثل حقوق و امتیازات در نظر گرفته شده در قوانین و مقررات آن کشور برخوردار خواهد بود. همچنین یک رابطه ی است چرا که ناشی از قدرت و حاکمیت دولتی است که شخصی را از خودش می داند.
فارغ از مباحث حقوقی مرتبط به حقوق بین الملل و تابعیت های اکتسابی و مضاعف و رابطه و تفاوت های تابعیت یا ملیت، شناسایی و اختصاص تابعیت شرکت های تجارتی یکی از آثار مهم ثبت می باشد. لذا از این جهت که رسمیت تابعیت شرکت های تجارتی توسط مراجع ثبتی اعلام می گردد شناخت معیارها و مؤلفه های تشخیص تابعیت در نظام های حقوقی بسیار حائز اهمیت می باشد. با لحاظ اثرات و مبانی حقوقی، شناسایی و تعیین تابعیت شرکت های تجارتی بنا به دلایل ذیل ضروری می باشد:
1. تعیین تابعیت شرکت تجارتی مشخص می کند که آیا تشکیل، طرز کار یا انحلال شرکت، به موجب قانون کشور متبوع شرکت صحیح بوده است.
2. در بسیاری از موارد، قانونگذاری داخلی امتیازاتی برای اتباع خارجی یک کشور مقرر می کند.
3. دولت ها در صورتی مکلف اند از شرکتی حمایت دیپلماتیک کنند که آن شرکت، تابع آن ها باشد.
4. از نظر مالیاتی نیز تشخیص شرکت های خارجی و ایرانی حائز اهمیت می باشد.
5. در اغلب کشورها، شرکت های خارجی در صورتی می توانند فعالیت اقتصادی داشته باشند که به آنها اجازه مخصوصی داده شود.
6. هرگاه شرکت، خارجی تلقی گردد، مقررات ارزی در انتقال ارز به خارج از کشور محل شرکت، برای او شرایط آسان تری قائل خواهند بود.
با ذکر اهمیت موضوع، مطابق ماده یک قانون راجع به ثبت شرکت ها مصوب 1310 هر شرکتی که در ایران تشکیل و مرکز اصلی آن در ایران باشد، شرکت ایرانی محسوب می گردد. لذا تابعیت این شرکت ها با معیار اقامتگاه در نظر گرفته می شود. بر طبق ماده 591 قانون تجارت، اشخاص حقوقی تابعیت مملکتی را دارند که اقامتگاه آن ها در آن مملکت است، لذا شرکتی در ایران تشکیل شده و مرکز اصلی آن هم در ایران است چنین شرکتی ایرانی است، اما چنان چه شرکتی در خارج تشکیل شده و مرکز اصلی آن هم در خارج است چنین شرکتی خارجی محسوب می گردد.
در خصوص تغییر تابعیت شرکت سهامی نیز در ماده 94 لایحه قانونی اصلاح قسمتی از قانون تجارت بیان شده است که هیچ مجمع عمومی نمی تواند تابعیت شرکت را تغیر بدهد و در ماده 110 قانون تجارت نیز در خصوص شرکت با مسئولیت محدود اعلام شده است، شرکاء نمی توانند تابعیت شرکت را تغییر بدهند مگر به اتفاق آراء.
البته در حقوق تجارت آیا این که اشخاص حقوقی همانند اشخاص حقیقی دارای تابعیت می باشند جای تأمل داشته و هر چند تابعیت اشخاص حقوقی در قوانین و مقررات پذیرفته شده است، اما شناسایی تابعیت در برخی از موارد از جمله شرکت ها چند ملیتی دشوار می باشد.
شرکت های چند ملیتی متشکل از یک شرکت مادر و تعدادی شرکت فرعی وابسته در کشورهای مختلف است و غالباً این گونه شرکت ها ازقدرت اقتصادی فوق العاده ای برخوردارند؛ مانند آی بی ام، نستله، جنرال الکتریک. همچنین شرکت بین المللی به شرکت هایی گفته می شود که در قالب های معین و طبق ضوابط مشخص در یک محدوده صنعتی و تجاری مشخص مانند اروپا و در تمام کشورهایی که جزء آن محدوده هستند قابل تشکیل بوده و می توانند در آن قلمرو به فعالیت بپردازند. این شرکت ها تابع قانون ملی مشخصی نیستند و معمولاً توسط معاهدات بین المللی ایجاد می شوند؛ مانند بانک بین المللی.

 
شرکت های سهامی به وسیله هیئت مدیره اداره می شوند. ولی برای امور جاری تجارت و کار شرکت باید یک نفر متصدی عمل باشد. مراجعین به شرکت نمی توانند برای انجام کارهای روزمره به تمام افراد هیئت مدیره مراجعه نمایند. هر گاه همه اعضای هیئت مدیره بخواهند به کلیه کارها رسیدگی کنند، این شیوه باعث کندی کار و از دست دادن منفعت خواهد شد. بنابراین یکی از آن ها یا شخصی خارج از هیئت مدیره به سمت مدیر عامل انتخاب می شود که اختیار خرید و فروش یا حق امضای اوراق تجاری را خواهد داشت.

طبق ماده ( 124 ) لایحه قانونی، هیئت مدیره باید یک نفر شخص حقیقی را به مدیریت عامل شرکت انتخاب کنند و حدود اختیارات و مدت تصدی و حق احمه او را تعیین کنند.
در صورتی که مدیر عامل عضو هیئت مدیره باشد؛ دوره مدیریت عامل او از مدت عضویت او در هیئت مدیره بیشتر نخواهد بود. مدیر عامل شرکت نمی تواند در عین حال رئیس هیئت مدیره همان شرکت باشد؛ مگر این که مجمع عمومی با اکثریت سه چهارم آراء حاضرین در جلسه، آن را تصویب کند.
هیئت مدیره می تواند هر موقع که بخواهد، مدیر عامل را عزل کند . هیچکس نمی تواند در عین حال مدیریت عامل بیش از یک شرکت را داشته باشد. ضمناَ مدیر عامل ممکن است شخصی غیر از شرکاء و از خارج از شرکت باشد. کسی که به عنوان مدیر عامل انتخاب می شود؛ نباید هیچگونه سابقه سوئی که شرح آن بر اساس ماده ( 111) قانون تجارت و به عنوان " چه اشخاصی که نمی توانند به عضویت هیئت مدیره شرکت های سهامی انتخاب شوند " ارائه گردید؛ به عنوان مدیر عامل در شرکت های سهامی اشتغال یابند. علاوه بر موارد مندرج در ماده ( 111) قانون تجارت ، هیچ شخصی نمی تواند همزمان مدیر عامل شرکت دیگری نیز باشد. این مطلب از محدودیت هایی است که علاوه بر محدودیت های مندرج در ماده ( 111) قانون تجارت، در مورد مدیران عامل مطرح است.
به موجب ماده 125 لایحه اصلاحی قانون تجارت 1347 : " مدیر عامل شرکت در حدود اختیاراتی که توسط هیئت مدیره به او تفویض شده است نماینده شرکت محسوب و از طرف شرکت حق امضا دارد ". در نتیجه، مبادرت به هرگونه اقدامی که صراحتاَ به وی تفویض نگردیده خروج از اختیار و بی اثر تلقی می گردد.
طبق ماده ( 128 ) لایحه قانونی : نام ، مشخصات و حدود اختیارات مدیر عامل باید با ارسال نسخه ای از صورتجلسه هیئت مدیره به مرجع ثبت شرکت ها اعلام گردد و تا پس از ثبت در مرجع مذکور، در رومه رسمی و رومه کثیرالانتشار شرکت، آگهی شود.
در نتیجه، اشخاص ثالث که با اعتماد به ظاهر با مدیر عامل به عنوان نماینده شرکت معاملاتی انجام داده اند و بعداَ شرکت از اجرای آن معاملات، به علت خروج مدیر عامل از چهارچوب اختیارات خود سرباز می زند، نمی توانند نسبت به شرکت ادعایی مطرح سازند. چرا که در غیر این صورت، ذکر تعیین حدود اختیار در ماده 124 و تاکید به اینکه مدیر عامل تنها در حدود اختیارات تفویضی نماینده شرکت محسوب شده و از طرف آن حق امضا دارد در ماده 125 و سرانجام اام به اعلام حدود اختیار مدیر عامل به اداره ثبت شرکت ها جهت آگهی برای عموم در ماده 128، احکامی بیهوده خواهند بود.

تعیین حق احمه برای مدیر عامل
برخلاف مقررات مربوط به هیئت مدیره، در ماده 124 لایحه اصلاحی قانون تجارت 1347، تعیین حق احمه مدیر عامل بر عهده هیئت مدیره گذاشته شده است. زیرا که انتخاب مدیر عامل بر اساس تشخیص صلاحیت های وی از سوی هیئت مدیره انجام می پذیرد. لذا مرجع اخیر نیز بایستی جهت تعیین حق احمه مدیر عامل صلاحیتدار شناخته شود. البته، با توجه به تبعیت هیئت مدیره از مجمع عمومی، معمولاَ تعیین حق احمه مدیر عامل به وسیله هیئت مدیره بر اساس رهنمودهای دیکته شده از سوی مجمع صورت می گیرد.
با این حال، بایستی این نکته بسیار مهم را در نظر داشت که قانون کار و مقررات آمره حاکم بر روابط کارگر و کارفرما در سال 1347 که لایحه اصلاحی قانون تجارت به تصویب رسید هنوز وجود نداشت.


 
در دوران کنونی، تجارت و بازرگانی و خرید و فروش اجناس و ارسال کالا از محلی به محل دیگر توسعه فراوانی پیدا نموده . تجار و سایر مردم مرتباَ درصدد ارسال کالا از شهری به شهر دیگر و یا از بندری به بندر دیگر و نهایتاَ از مقصدی به مقصد دیگر می باشند . به طوریکه، امروزه شرکت های حمل و نقل بین المللی بسیاری به منظور جابه جایی کالا از داخل کشور به سایرکشورهای دیگر، با حفظ قوانین و مقررات حاکم بر کشورها شکل گرفته است.

به این جهت موضوع حمل و نقل و متصدیان حمل و نقل در قانون تجارت و سایر قوانین عنوان خاص و ویژه ای دارد .همچنانکه ماده 377 قانون تجارت درباره متصدی حمل و نقل چنین می گوید : " متصدی حمل و نقل کسی است که در مقابل اجرت، حمل و نقل اشیاء را به عهده می گیرد ".
بنابراین حمل و نقل یعنی انتقال کالا از جایی به جای دیگر در قانون مورد توجه قرار گرفته و تابع ضوابط و مقررات خاصی می باشد و ممکن است از راه های آبی و یعنی به وسیله کشتی، ناوچه ، قایق و دیگر وسایل حمل و نقل دریایی انجام گیرد و یا از طریق راه های هوایی و به وسیله وسائل حمل و نقل هوایی مثل هواپیما صورت گیرد.

مدارک لازم جهت ثبت شرکت حمل و نقل بین المللی :
– سه نسخه اساسنامه شرکت
– سه نسخه شرکتنامه شرکت
– سه نسخه اظهارنامه شرکت
– صورتجلسه مجمع عمومی مبنی بر انتخاب مدیر عامل و معرفی امضاهای مجاز و سایر تصمیمات متخذه ( 3 نسخه )
– تصویر برابر اصل مدارک شناسایی
– مدرک تحصیلی اعضای هیئت مدیره
– ارائه اسناد رسمی دفتر کار و سند تلفن دفتر کار
– کارت پایان خدمت نظام وظیفه
– نداشتن سابقه اعتیاد به مواد مخدر
– گواهی عدم سوء سابقه
نکته : ( مدارک فوق می بایست در دفاتر اسناد رسمی، برابر اصل شوند ).
پس از ارسال مدارک لازم جهت ثبت شرکت حمل و نقل بین المللی، مدیر عامل ، اعضای هیئت مدیره و سهامداران می بایست ظرف 10 روز جهت تنظیم فرم حضور در ایران به سازمان حمل و نقل واحد مربوط مراجعه نمایند. ( ارائه مدارک شناسایی و 2 قطعه عکس به سازمان حمل و نقل واحد مربوط اامی است ).

شرایط اعضاء هیئت مدیره شرکت حمل و نقل بین المللی
– التزام به دین اسلام و یا سایر ادیان رسمی کشور
– داشتن تابعیت کشور جمهوری اسلامی ایران
– داشتن حداقل 25 سال تمام برای مدیر عامل
– عدم سوء پیشینه کیفری
– ارائه مدرک تحصیلی مصدق مدیر عامل
– کسب صلاحیت فردی
– عدم اشتغال به سمت مدیریت عاملی در سایر شرکت ها و یا مدیریت موسسات
– عدم سابقه اعتیاد به مواد مخدر
– دارا بودن 5 سال سابقه کار در زمینه حمل و نقل بین المللی که از یکی از طرق ذیل کسب گردد :
– تایید سازمان تامین اجتماعی مبنی بر پرداخت حق بیمه رومه رسمی کشور
– تایید سازمان یا وزارتخانه مربوط برای سابقه کار دولتی

چند نکته :
– در صورت نداشتن سابقه کاری مرتبط، داشتن مدرک تحصیلی کارشناسی و بالاتر با دو سال سابقه کار نیز می تواند موثر واقع شود. همچنین دارا بودن مدرک تحصیلی کارشناسی و بالاتر در رشته های تخصصی حمل و نقل، مدیریت بازرگانی ، مدیریت اداری، بیمه و بانکداری ، گمرک ، اقتصاد و ترافیک
– دارا بودن مدرک دوره مدیریت حمل و نقل بین المللی
– نداشتن سمت مدیر عاملی در سایر شرکت ها
– تایید سازمان یا وزارتخانه ها مربوط جهت سابقه کار دولتی
– تایید سازمان تامین اجتماعی مبنی بر پرداخت حق بیمه

دادن تعهد رسمی :
– جهت عضویت در اتاق بازرگانی و صنایع و معادن ایران
– ذکر نام شرکت در دو طرف وسیله نقلیه شرکت
– به کار بردن نام ایرانی و بدون سابقه ثبت
– ارسال کلیه مدارک ثبتی و انتشار آگهی تاسیس شرکت که به تایید اداره کل ثبت شرکت ها و موسسات غیرتجاری رسیده باشد.
– متعهد شدن هیئت رئیسه برای اجرای کلیه دستورات سازمان حمل و نقل
– متعهد شدن هیئت رئیسه و مدیر عامل منتخب جهت ارسال آمار فعالیت شرکت هر شش ماه یک بار (پایان ماه های شهریور و اسفند هر سال )
– متعهد شدن هیئت رئیسه برای شاغل نبودن هیچ یک از اعضاء هیئت مدیره و مدیر عامل شرکت در مشاغل دولتی
– متعهد شدن هیئت رئیسه برای قبل از هرگونه تغییرات و اعلام به اداره ثبت شرکت ها، ابتدا با کسب نظر از سازمان حمل و نقل صورت گیرد.
در صورت نیاز به هرگونه مشاوره با ما تماس حاصل فرمایید.





شرکتهای تجاری در قوانین تجارت در هفت قالب با خصوصیات متفاوت قابل ثبت هستند این قالب ها عبارتند از :
شرکت سهامی. (شامل شرکت سهامی عام و شرکت سهامی خاص)
شرکت با مسئولیت محدود.
شرکت تضامنی.
شرکت مختلط غیر سهامی.
شرکت مختلط سهامی.
شرکت نسبی.
شرکت تعاونی تولید و مصرف.

قالب های فوق را می توان از نظر عوامل تعیین کننده در اعتبار شرکت به دو دسته تقسیم نمود؛ شرکت های شخصیت و سرمایه، در شرکت های سرمایه که شرکت سهامی بهترین مثال برای آن می باشد، عامل تاثیر گذار و تعیین کننده، سرمایه شرکت است و در شرکت های اشخاص که شرکت تضامنی بهترین مثال برای این شرکت می باشد، مهمترین عامل، شخصیت شرکاء و اعتبار آنها می باشد.

شرکت های تضامنی مطابق ماده 116 قانون تجارت شرکت هایی هستند که توسط دو یا چند نفر شریک با مسئولیت تضامنی جهت انجام امور تجاری تاسیس می گردند. مسئولیت شرکاء در این شرکت در مقابل دیون احتمالی شرکت بی انتهاست، بدین معنا که در صورت بروز خسارت یا بدهی و کافی نبودن سرمایه شرکت، هر یک از شرکاء به تنهایی مسئول پرداخت دیون شرکت می باشد. در این نوع شرکت هر قراری که غیر از این بین شرکاء منعقد گردد در مقابل شخص ثالث باطل است.

در نام گذاری این شرکت نیز قوانین خاصی وجود دارد. بنا بر ماده 117 قانون در نام شرکت تضامنی باید عبارت "شرکت تضامنی" و لااقل اسم یکی از شرکاء ذکر شود. در صورتی که اسم شرکت مشتمل بر اسامی تمام شرکاء نباشد باید بعد از اسم شریک یا شرکائی که ذکر شده است عبارتی از قبیل "و شرکاء" یا "برادران" قید شود». مانند شرکت تضامنی برادران رضایی یا شرکت تضامنی رفعت و شرکاء.

مسلماً ثبت چنین شرکتی که اموال هر یک از شرکاء، ضامن پرداخت کلیه دیون شرکت است، برای شرکاء دارای ریسک بالایی است. شاید از خود بپرسید در شرایطی که می توان شرکت هایی با مسئولیت بسیار کمتر به ثبت رسانید چرا برخی افراد قالب تضامنی را با این میزان مسئولیت برای فعالیت خود انتخاب می نمایند و مزیت ثبت شرکت تضامنی چیست؟

چنانچه اشاره گردید این نوع شرکت صرف نظر از نوع فعالیت، تجاری محسوب می شود و با توجه به قوانین رایج بر آن مسلما می بایست بین افراد مورد اعتماد مانند اعضای یک خانواده و یا دوستان معتمد به ثبت برسد.
شرکت های تضامنی جهت فعالیت در موضوعاتی چون تجارتخانه ها، واردات و صادرات، حمل و نقل داخلی یا بین المللی (در انواع جاده ای، ریلی، هوایی و یا دریایی) تولیدات، پخش و فروش و همچنین فعالیت های بانکی، بیمه ای، صرافی و مانند آنها. ثبت می گردد.

شرکت تضامنی معمولا توسط افرادی تشکیل می گردد که اعتماد کافی به یکدیگر دارند و جهت فعالیت نزد مخاطبین خود نیز نیاز به اعتبار بالایی دارند چراکه این شرکت در میان دیگر قالب ها مستحکم ترین و معتبر ترین شرکت می باشد. مهمترین مزیت شرکت تضامنی نیز همین اعتبار آن نزد مخاطبین می باشد.

اشخاص ثالث با آگاهی از قوانین شرکت های تضامنی راحت تر به این مجموعه ها اعتماد می نمایند. بنابراین چنین شرکتی در بازار پر رقابت امروز اعتبار بیشتری خواهد داشت و معمولا می توانند در معاملات بزرگتر و پر سود تر مشارکت نمایند و این از مهمترین مزایای ثبت شرکت در قالب تضامنی می باشد.




زمانی که صحبت از خرید کفش می شود ، کیفیت در اولویت قرار می گیرد. به عنوان مثال اگر شما تصمیم بگیرید با هدف حفظ سلامتی خود و یا مسابقه و رقابت با دیگران شروع به دویدن کنید ، باید به دنبال کفشی مناسب باشید. یک کفش مناسب می تواند جلوی بروز بسیاری حوادث، جراحات و دردها را بگیرد.

خوشبختانه برندهای فوق العاده ای از انواع کفش در جهان وجود دارند که نگرانی های شما را برطرف خواهند کرد. برندهایی که بخشی از زندگی روزمره ما شده اند. شاید جالب باشد که بدانید ، موسسه اینتربرند در تازه ترین گزارش خود که به معرفی 100 برند باارزش جهان در سال 2011 میلادی پرداخت ، از برند آدیداس نیز نام برده است.
تولید کنندگان کفش برای اینکه بتوانند رقابتی سالم داشته باشند، باید به این نکته پی ببرند که با ثبت برند تا چه حد می توانند در فروش محصولات خود به موفقیت برسند.
مهم ترین هدف از ثبت برند کفش این است که کفش شما در بازار به خوبی شناخته می شود و مشتریان با دیدن محصولات شما به اصالت و تولیدکننده آن واقف شوند. بدین ترتیب ، شما به یک ابزار قدرتمند دست پیدا کرده اید تا بواسطه آن و با سرمایه گذاری آن بتوانید بازار خود را توسعه دهید و در صورت موفقیت به شهرت و اعتبار بیشتر دست پیدا کنید و ارزش کار و شرکت خود را به طور فوق العاده ای افزایش دهید .
برندها به خودی خود دارای ارزش مادی و معنوی هستند و برخی از شرکت ها بعد از به شهرت رساندن یک علامت تجاری یا برند ، حقوق مادی و معنوی آن را به شرکت های دیگر می فروشند.
علائم تجاری در واقع جزء مالکیت معنوی فرد محسوب می شوند و دارای ارزش اقتصادی هستند و قسمتی از اموال شرکت ها محسوب شده و قابلیت انتقال و فروش به غیر را دارند .
نیازی به گفتن این مطلب نیست که برای ثبت برند ، باید شرایط خاصی را رعایت نمایید . ذیلاَ به بررسی مهم ترین این موارد می پردازیم. در این رابطه ، مقالات ذیل را نیز می توانید بخوانید :
- آیا با ضوابط قانونی ثبت برند کیف و کفش آشنایی دارید ؟
- شرایط و مدارک ثبت برند پوشاک
- 6 نکته که برای ثبت برند باید بدانید.
• برخی از اصول راهنما برای ثبت برند کفش :

1- مهم ترین مساله ای که در ثبت کردن برند باید بدانید این است که برندها و علائم نباید با یکدیگر تکراری باشند، یعنی قبل از ثبت کردن برند باید نسبت به یکتا بودن آن اطمینان حاصل نمایید. در صورت وجود کوچکترین مشابهتی بین برند مورد نظر شما و برندی که قبلاَ در همان طبقه ثبت شده است، اظهارنامه علامت تجاری شما رد خواهد شد.

ثبت برند
2- نام انتخاب شده می تواند شامل هر کلمه ، حرف یا حروف ، عدد ، رنگ ، تصویر ، ترسیمات ، عکس ، شکل ، برچسب یا ترکیب آن ها که برای تشخیص کالاها یا خدمات مورد استفاده قرار می گیرد باشد.
3- قبل از شروع هر اقدامی برای ثبت کردن برند، از برند مورد نظر خود استعلام بگیرید تا از درصد موفقیت در ثبت شدن آن اطلاع پیدا کنید و از این طریق از هدر رفتن هزینه و زمان خود جلوگیری نمایید.
4- چنانچه علائم نتواند کالاها یا خدمات یک شرکت را از کالاها و خدمات موسسه دیگر متمایز نماید شرایط ثبت را ندارد.
5- هر گاه استفاده از برند توسط اشخاص ثالث، به صورت نام تجاری یا علامت یا علامت جمعی، یا هر گونه استفاده از آن ها که عرفاَ باعث فریب عموم شود ، غیرقانونی تلقی می شود.
6- هنگامی که قصد ثبت کردن برند دارید می بایست با در نظر گرفتن طبقه بندی علائم تجاری ، نسبت به ثبت آن اقدام نمایید. طبقه بندی علامت تجاری بدین صورت است که طبقات 1 الی 34 مربوط به کالاها و محصولات و طبقات 35 الی 45 مربوط به خدمات است. در این لیست ، طبقه 25 به پوشاک ، پاپوش ( کفش ) و پوشش سر اختصاص داده شده است.
7- متقاضی باید ظرف مدت 30 روز پس از اعلام مرجع ثبت مبنی بر تایید نهایی علامت ، نسبت به پرداخت هزینه های ثبت علامت وانتشار آگهی اقدام نماید. در صورت عدم پرداخت هزینه ها در مهلت مقرر فوق، اظهارنامه کان لم یکن تلقی می گردد. این مهلت برای متقاضیان مقیم خارج از کشور 60 روز می باشد.
8- برند یا طبقه کالا یا صاحب برند و هم نشانی ممکن است احتیاج به تغییر ثبت داشته باشد بنابراین باید نسبت به ثبت تغییرات اقدام گردد والا رسمیت نخواهد داشت و حمایت نخواهد شد. ثبت تغییرات به موجب اظهارنامه رسمی به وسیله صاحب علامت یا قائم مقام و نماینده او خواهد بود . تغییر اگر مربوط به خود علامت باشد باید ده نمونه از علامت جدید ضمیمه اظهارنامه شود . تغییرات در ظهر برگ تصدیق علامت منعکس می گردد . بر طبق مواد 14 و 16 بخش مهمی از تغییرات که تاثیرگذار است و در آئین نامه آمده باید در رومه رسمی آگهی شود.
9- هر گاه علامت ثبت شده ظرف سه سال از تاریخ ثبت آن از طرف صاحب علامت یا قائم مقام یا نماینده قانونی او بدون عذر موجه مورد استفاده تجاری در ایران یا در خارجه قرار نگیرد هر ذی نفعی می تواند ابطال آن را از دادگاه درخواست نماید.
• اشتباهات رایج در ثبت برند

1- توجه داشته باشید که برندی که تقاضای آن یکبار از سوی کارشناسان اداره مالکیت معنوی رد شود، برای دفعات بعدی شانس بسیار کمی برای ثبت شدن دارد و اصطلاحاَ سابقه چنین برندی خراب می شود.
2- اسامی محدود کننده مانند نام تجاری مبتنی بر مکان را انتخاب نکنید. به عنوان مثال، چنانچه قصد دارید که کسب و کار خود را به فراتر از مکان جغرافیایی خود توسعه بدهید ، انتخاب یک اسم که در آن نام شهر یا مکان جغرافیایی وجود دارد ، کاری اشتباه خواهد بود.
3- انتخاب نام تجاری مبتنی بر کسب و کار خانوادگی نیز می تواند اشکالاتی داشته باشد . چرا که ممکن است فرزندانتان در آینده تصمیمی برای ادامه کسب و کار شما نداشته باشند.
لازم به توضیح است، بسته به اینکه تصمیم به ثبت برند شخص حقیقی دارید و یا تصمیم به ثبت کردن برند حقوقی، یعنی برندی که مالک آن شرکت ها ، موسسات و یا سازمان ها خواهند بود را دارید و همچنین بسته به اینکه برندی که ثبت می نمایید فارسی باشد و یا لاتین باشد، مدارکی که باید تهیه نمایید تا حدودی با هم متفاوت است که در ادامه مدارک مورد نیاز برای ثبت کردن برند شخص حقیقی و شخص حقوقی را با هم بررسی می نماییم.
-ثبت برند به صورت حقیقی : برای اینکه بتوانید علامت تجاری خود را به صورت حقیقی به ثبت برسانید به مدارکی از قبیل اصل مدرک شناسایی، کپی برابر اصل شده جواز و تصویر لوگو به ابعاد 6 * 6 نیاز خواهید داشت.
ثبت کردن برند به صورت حقوقی : برای ثبت کردن برند به صورت حقوقی به مدارکی از قبیل مدارک ثبتی شرکت ( رومه رسمی تاسیس شرکت ؛ آگهی تاسیس و آگهی تغییرات شرکت در صورت وجود ) ، مدارک شناسایی مربوط به آخرین مدیر عامل شرکت ، کپی برابر اصل شده جواز و تصویر لوگو به ابعاد 6 * 6 نیاز خواهد بود.
نکته مهم : در صورتی که مایلید تا علامت تجاری شما به صورت لاتین به ثبت برسد لازم است تا کارت بازرگانی و کپی آن را نیز به مجموعه مدارکی که می بایست به جهت ثبت برند ارائه داد اضافه نمود.

آخرین جستجو ها

تالدیک-Taldyk داستان tirisercard postsikegvert نقش برتر پارس سایت معماران امروز nessgasasmoy راک باز ها ثبت شرکت خاص - ثبت شرکت مسئولیت محدود دلتنگی هایم با خدا تک ساز (دانلود آهنگ مجاز ایرانی)